"CAE UNA ESTRELLA"

Esta semana, na nosa aula tivo lugar un acontecemento que vivimos con gran expectación e ilusión... a visita dunha escritora!

Para comezar e como eixo motivador, nas asembleas matinais recabamos algunhas pistas sobre a visita que tería lugar o xoves logo do patio. Sabiamos que se trataba dunha muller, que se chamaba LUCÍA, que viña falarnos dunha das súas paixóns... complicado dabondo!

Axiña formulamos diferentes hipóteses sobre a profesión de Lucía... a que se podía adicar?...

Saíron profesións para todos os gustos ata que atinamos na profesión correcta. Dende profe, dentista ou perruqueira, ata enfermeira, tendeira, e mesmo cociñeira de hamburguesas no Burguer King... case nada!

Foi ANTÍA unha das primeiras en dar no clavo. Xa logo foron HÉCTOR, PAULA e PABLO os encargados de engadir novos detalles... Lucía é escritora!, pero non unha escritora calquera, nooon!... Lucía é a profe substituta de 5 anos!...

Estabamos expectantes e ilusionados coa visita e deveciamos por escoitar o conto que traia Lucía na súa visita... que podía contar?

Cae una estrella, é un conto para oler, para sentir, para sorrir e para SER. Preséntase como un excelente alicerce no que traballar a relaxación a través da respiración, a modulación da voz e o sentido do olfacto e tacto.

- CAE UNA ESTRELLA -

Así pois, sen perder detalle, escoitamos con atención a historia de Rosa e Keops, unha raposa e un camaleón zen que aprenderon a calmarse e a vivir a vida dende a paz e o amor incondicional... que bonito!

Con esta lectura, traballamos moi especialmente a escoita activa, e unha vez que chegamos á pirámide de relaxación, intercalamos as doces palabras de Lucía coa respiración, inhalando e exhalando do mesmo xeito que Rosa e Keops facían no conto.

Con Rosa e Keops ulimos e saboreamos as nubes adestrando o noso olfacto e tacto con vainilla, margaridas, eucalipto e xeado de amorodo... mmm!

O ambiente tan grato e estimulador para a relaxación que se creou con esta historia, permitiunos escoitar a nosa respiración, e case case o latexo do corazón... que interesante!

A través da narración dos contos, aprendemos a escoitar, a pensar, a  adquirir un primeiro código moral, a ver as cousas cos ollos da imaxinación, estimulando a creatividade, o pensamento diverxente e o sentido crítico. Porén, unha das rutinas máis asentadas na nosa secuencia rutineira é o momento do conto, unha rutina reparadora coa que voltamos á calma logo do patio, do xogo libre e/ou dirixido nos rincóns ou das sesións de Psicomotricidade, aportando incluso das nosas casas, aqueles contos cuxas historias queremos compartir co resto de compañeiros e compañeiras... fenomenal!

Evidentemente, a visita de Lucía non pasou desapercibida, e nas sesións posteriores conversamos sobre os nosos contos preferidos. Peppa Pig, Mickey Mouse, Elsa e Anna de Frozen, as incombustibles Tortugas Ninja... mesmo os Simpsons e Bob Esponja!... Pero... onde quedaron os contos de sempre, os contos de toda a vida como Carapuchiña Vermella, Os 3 porquiños ou O parruliño feo?... Reconducida a conversa, ademais de todos eses contos que toman como protagonistas personaxes de debuxos animados da tv, agora si que si, saíron os clásicos da literatura infantil... quedou unha escolma de personaxes de contos do máis orixinal!

Agora xa, neste listado interminable de contos, engadimos un novo título: Cae una estrella. Unha obra orixinal co que Lucía nos agasallou e adicou con atención como unha auténtica escritora... mil millóns de GRAZAS!

LUCÍA, porque as estrelas nos contos sempre converten os soños en realidade, desexamos que nesta andadura que emprendes onda Alec Butcher -ilustrador do conto-, teñas toda a sorte do universo mundial!!...

Un saúdo acompañados de relaxadas lecturas e non esquezades que... o noso blogue se alimentará dos vosos comentarios!