TOC, TOC! QUERES PASAR?

Logo dun Halloween-Samaín escalofriantemente divertido e dun magosto sensacional, proseguimos na nosa aprendizaxe mergullados, antes da inminente chegada do Nadal, no traballo do centro de interese da casa-familia.

Comezamos coa lectura do conto da unidade titulado: “A chave dos bicos”; unha historia coa que descubrimos que en Nubaris os obxectos cobran vida e que tanto as dependencias dunha casa nubari como as accións que nela se desenvolven son perfectamente recoñecibles en situacións das nosas vidas.

Asemade, ao inicio de cada centro de interese, as asembleas matinais convertiranse nuns excelentes aliados á hora de detectar cales son os nosos coñecementos previos sobre o tema obxecto de traballo.

Deste xeito, e aproveitando estes coñecementos previos sobre o centro de interese da casa, centrámonos no recoñecemento e identificación das dependencias, espazos e obxectos propios dunha casa.

Pero… vivimos todos e todas nunha casa?... Nooon! Hai nenos e nenas que viven en pisos e outros nenos e nenas que viven en casas.

E... todas as persoas vivimos en casas ou en pisos?... Uf!, isto si que resultou máis complicado, achegándonos progresivamente a distintos tipos de construcións existentes xa en realidades lonxanas á nosa.

Para isto, e coñecedores das repercusións na estimulación do cerebro, da aprendizaxe e da memoria dos “Bits de Intelixencia”, comezamos a traballar con estes materiais convertíndose nun recurso didáctico excepcional que propiciaron un primeiro achegamento a diferentes tipos de vivendas tales como os rañaceos de Nova York, as casas colgantes de Cuenca e mesmo as casas flotantes de Amsterdam... que interesante!

O uso sistemático destas láminas, propiciou a observación e identificación dalgúns elementos representativos destas construcións: teñen tellado, chan, paredes, ventás, balcóns, portas…, aprendimos que están construídas de ladrillos, tellas, cristal, madeira… e, sobre todo, que cada dependencia emprégase para algo diferente: durmir, comer, descansar...

Por outra banda, e no tocante ao traballo do centro de interese da familia, falamos dos membros que compoñen as nosas unidades familiares, en que traballan, que cousas fai mamá e papá na casa... ocupando un lugar destacable nestas conversas dirixidas as nosas mascotas.

Para iso, apoiámonos nunha actividade que propiciou sempre un grato encontro entre familia-escola, consistente na decoración -con foto incluída- dunha casiña troquelada a partir do uso de diferentes elementos, materiais e técnicas da linguaxe plástica. Unhas incipientes obras de arte que serviron como elemento decorativo para o corcho frontal da aula.

Neste senso, o rincón de xogo simbólico (“rincón da cocinita”), convírtese nun espazo de aprendizaxe privilexiado ao proporcionar situacións nas que actuamos, planificamos e tomamos a iniciativa en distintas tarefas relacionadas coa vida en familia: imos á compra no súper, coidamos dos bebés, poñemos a mesa e facemos a comida… distintas situacións nas que asumimos os roles sociais dos membros da familia favorecendo a construción da identidade persoal.

Durante estes días, ademais, incorporamos unha nova compañeira de xogo. Siii..., é NUBA!, pero é unha NUBA diferente, unha NUBA especial... unha NUBA enooorme!!...

Con ela xogamos na cocinita e no súper...

Tamén nos convertimos en perruqueiros e médicos...

E traballamos como auténticos súper-maiores nas actividades que forman parte do segundo libro cuxo eixo é o corpo humano... case nada!!

Ah!... todo isto sen esquecernos de que NUBA, iniciou a semana pasada o seu roteiro por Rianxo. E para comezar, NICOLÁS e a súa familia, foron os primeiros anfitrións para NUBA, cantos sitios visitou, non parou!...

Para iso, os días previos ao inicio desta rutina que se desenvolverá de martes a martes, participamos activamente na recreación das páxinas que dan inicio a este roteiro no que NUBA se convertirá na nosa convidada especial.

Trazamos as nosas primeiras grafías a partir da escrita de palabras reais e contextualizadas, recreamos o país de NUBARIS, pegamos fotografías, debuxamos..., e botamos purpurina, moooita purpurina... quedou chulísimo!

Agora xa, a partir da vindeira semana, comezaremos a disfrutar das modificacións que se producirán na escola, e particularmente na nosa aula, coa chegada do Nadal. Seguide moi atentos ao noso blogue, isto non fai máis que comezar e... contamos convosco... familias!!

Un saúdo e non esquezades que... o noso blogue se alimentará dos vosos comentarios!