Bienvenido

RABUÑANDO NOVOS CANTARES CON ROSALÍA...

viernes, 27 de febrero de 2015

Sabiades que este martes 24 de febreiro foi o “DÍA DE ROSALÍA”?...

Cada 24 de febreiro está recollido pola Consellería de Cultura e Educación no seu Calendario do Libro e da Lectura oficialmente como o “Día de Rosalía de Castro” por ser a data do seu nacemento.

Neste ano 2015, a Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG), propuxo celebrar este Día baixo o lema “Eu son Rosalía”, de modo que cada alumno e alumna descubrira con cal das múltiples sensibilidades da autora se sente máis identificado, gravando en escenarios da súa vida unha frase que comezaría por “Eu son Rosalía porque/cando/para...”.


Do mesmo xeito, como vén sendo habitual, o noso colexio participou activamente na iniciativa recollida pola devandita AELG na que cada clase elaborou cadansúa flor coa que conmemorar este Día.
Houbo flores para todos os gustos. Flores a partir de material de desfeito e refugallo, flores de plastilina, con gomets, flores con papel crepé, de seda... nalgúns casos, auténticas obras de arte, canta imaxinación!
No noso caso, para a elaboración da flor a Rosalía, partimos dunha forma xeométrica máis ou menos coñecida por todos: o CADRADO.


Para desenvolver esta actividade: coloreamos, dobramos e pegamos, modelamos plastilina, pintamos con pincel, botamos purpurina... canto traballamos! Sen así artellalo, resultou unha actividade na que se percibiu o entusiasmo e entrega que cada vez máis a cotío presentamos no desenvolvemento das nosas actividades na escola... perfecto!
Neste senso, aproveitamos esta actividade, ademais de para afianzar o recoñecemento e diferenciación da forma plana do cadrado, para traballar a escrita contextualizada do nome na tarxeta da flor... fantástica oportunidade!


O resultado?... Un ramo de 20 flores que ulían a... plastilina! Cada unha no seu estilo, quedaron xeniais!...



Por outra banda, e co gallo desta conmemoración, aproveitamos as asembleas para coñecer algún dato básico da vida de Rosalía de Castro.
Así pois descubrimos que Rosalía de Castro naceu en SANTIAGO DE COMPOSTELA e finou en PADRÓN, ambos contextos moi próximos á nosa vida cotiá ao atoparse preto da nosa vila. Do mesmo xeito, iniciámonos no recoñecemento de diferentes oficios e profesións presentes no noso contorno inmediato e, concluímos que Rosalía de Castro non era mestra, nin cociñeira, nin policía, era ESCRITORA, escritora de LIBROS nalgúns casos en LINGUA GALEGA, como un dos seus textos máis coñecidos: “ADIÓS RÍOS, ADIÓS FONTES” ao que nos aproximamos durante estes días.
Finalmente, o venres, como xornada de peche a estas actividades de aproximación á literatura galega, BRUNO e MIGUEL nos deleitaron coa sesión de contacontos da rutina do préstamo de biblioteca... que gozada escoitalos!


E a nosa flor?... Así  de contentos marchamos para a casa, unha mostra irrefutable do importante que resultan nas nosas vidas as pequenas cousas...


E para a vindeira semana?... Ultimaremos os derradeiros detalles cos que dar a benvida a un pequerrecho e a unha pequerrecha nados durante este curso... nunha barriguiña moi quentiña... moi atentos ás novas do noso blogue!
Un saúdo e non esquezades que... o noso blogue se alimentará dos vosos comentarios!

...CACEROLANDO!

viernes, 20 de febrero de 2015

Logo dunha semana disparatada de antroido, pouco a pouco iremos retomando as nosas rutinas e bos hábitos cotiás.
Así pois, aproveitaremos esta semana para facervos partícipes da nosa primeira incursión como pequenos máster chef... moi atentos!...
Cociñeiros e cociñeiras??... Siii, na semana previa ao antroido, participamos activamente no obradoiro de cociña desenvolto na aula de 3 ANOS A co gallo da celebración do aniversario da profe Silvia... que mellor maneira de celebralo que preparando un biscoito?...

A mañá do venres 6 de febreiro resultou diferente, pois xa dende primeirísima hora da mañá, metímonos na pel dun auténtico chef de cociña, e con gorro de cociñeiro incluído, comezamos revisando os ingredientes necesarios para o biscoito de aniversario.
A ver, a ver, tomade nota dos ingredientes que necesitabamos:

1º INGREDIENTE: IOGUR DE LIMÓN


2º INGREDIENTE: FARIÑA



3º INGREDIENTE: AZUCRE



4º INGREDIENTE: OVOS



5º INGREDIENTE: RAIADURA DE LIMÓN e LEVADURA


E listo!... Botamos, misturamos, batemos, batemos e batemos...; ben coa axuda dunha escobiña, ben co que nos resultou máis divertido... unha batidora!


Ah!... para que o biscoito resultase unha receita do máis especial, decidimos botarlle un sexto e derradeiro ingrediente da nosa propia colleita: LACASITOS de chocolate para que nos saise un biscoito, si cabe aínda máis delicioso... fantástica idea?...



A mistura, dispúxose rapidamente no forno disposto para tal efecto na aula... parecía de xoguete!



Que impacientes!... queríamos ver o resultado da receita... xaaa!... Afortunadamente, a espera fíxose máis levadeira porque tiñamos na sesión seguinte Psicomotricidade,... perfecto!
Xa de volta de Psicomotricidade, un arrecendo a doce polo corredor lembrounos a elaboración do biscoito... que ben ulía!
O mellor momento?... Comprobar o aspecto tan profesional do noso biscoito... aínda estaba quentiño!...


E, por suposto... a degustación do biscoito!... Rico, rico..., soubonos a pouco!...


Moitos PARABÉNS profe Silvia!, desexamos que cumplas moitos máis celebrándoo connosco deste xeito tan divertido!... Grazas mil pola invitación!...



Un saúdo e non esquezades que... o noso blogue se alimentará dos vosos comentarios!

WAKA - WAKA, E, E...

viernes, 13 de febrero de 2015

Si, si, si, o antroido xa está aquí!... E hoxe venres, como colofón a unha semana disparatada na que levamos a cabo distintas actividades relacionadas co antroido, viñemos ao cole disfrazados de... africanos!!
Para celebrar a chegada do antroido, un curso máis, o cole dispuxo nos corredores de ambos pavillóns o “Toribiño”. Que non sabedes quen é?...
O TORIBIÑO é un esquelete que, cada curso visita o noso colexio cun cometido: día a día encárgase de comunicar cal é a consigna establecida, -en canto a indumentaria se refire-, que debemos levar posta cada día ao colexio.



Deste xeito, o luns levamos unha garavata, o martes unhas lentes, o mércores un sombreiro e o xoves xoias, moooitas xoias. A que non vos facedes unha idea de como rematamos?... Pois velaí nos tedes... antroidos 100%!


Outra das actividades que levamos a cabo para descubrir e identificar algúns dos elementos representativos desta época do ano, foi a observación e recoñecemento de distintos disfraces mediante os catálogos dispostos para tal efecto no rincón da biblioteca. Había disfraces de todo tipo e para todos os gustos, pero nós tiñámolo claro, o venres iriamos disfrazados de africanos, ou... era de tigre?...
Xa o xoves, moi pero que moi entusiasmados, como preludio ao correrúas previsto para o venres, levamos para a casa os antifaces de NUBA. Esta actividade permitiunos afianzar a identificación e recoñecemento da forma cadrada, así como a escrita real e contextualizada do noso nome no devandito antiface... fantástico!


Finalmente, o venres, nenos e nenas e familias, expectantes e con todo listo e preparado, agardabamos con gran expectación polo día do correrúas. Tratábase dun día moi especial, un día no que se recuperaría na nosa vila o correrúas do colexio suspendido dende había 3 cursos. Unha mágoa que o diluvio que caía xusto nese momento e case ao longo de toda a mañá desafortunadamente suspendera o espectacular correrúas organizado e que levabamos preparando dende había xa case un mes... que rabia!
Así pois, case coma se dunha mañá máis se tratase, desenvolvimos a asemblea cunha súper-YAIZA que fixo de perfecta anfitrioa desenvolvendo as tarefas do súper-encargado.


Xa logo, no hall do pavillón norte, improvisouse un caótico correrúas no que vimos os disfraces do resto do cole no que cada nivel representaba unha cultura ou país co gallo do proxecto do “Equipo de Biblioteca”.
Así pois, vimos aos nenos e nenas de 4 anos de chinos acompañados duns impresionantes dragóns, 5 anos de indios con cadanseu tótem -coidamos que a danza da choiva non foi necesaria!-. Xa en Ed. Primaria: hawaianos, peruanos, africanos, mexicanos, brasileiros, gregos e vaqueiros do far far west!... Canto traballo... sen palabras!
Xa de volta á clase, e intentando que non resultase un día máis, a rutina da merenda resultou especial, e para iso, dispuxéronse os postres de antroido aportados polas nosas familias: roscas, freixós, orellas... mmm deliciosos!!!
Ah!, todavía quedaba o máis divertido: o xogo dos africanos. Un xogo co que identificamos algúns dos animais salvaxes que se atopan no continente africano e que ademais, nos permitiu facer algo prohibido case para todo o resto do curso: correr pola clase e polo noso corredor... divertidísimo!



Como remate final da xornada, invitamos ás nosas familias á clase como mostra de agradecemento polo compromiso e traballo desenvolto na confección do disfrace... GRAZAS mil por poñer as cousas tan doadas!
Somos os mellores porque vós, familias-tribos, tamén sodes as mellores, e sen a vosa inestimable axuda non sería posible que alomenos por unhas horas, a clase de 3 ANOS B, se convertise nunha tribo, na tribo rianxeira máis bonita que endexamais coñecestes... estabamos requete-guapísimos!!


Así pois, mil millóns de GRAZAS á tribo de YAGO, NICOLÁS, MIGUEL, NAIRA, LAURA, MICAELA...


Tamén á tribo de SABELA R.G. e GAEL, XIMENA, EVA, SANTIAGO, YAIZA e SABELA R.I.


E por último, á tribo de XOEL, PAULA, MARCOS, NAIARA, BRUNO e DANIELA...


...ESPECTACULARES E SÚPER-XENIAIS,
SODES UNHAS TRIBOS ÚNICAS E ESPECIAIS!!!...

Un saúdo e non esquezades que... o noso blogue se alimentará dos vosos comentarios!