Bienvenido

"SOÑANDO GALICIA... CON MANUEL MARÍA"

viernes, 20 de mayo de 2016

Esta semana, puxemos o colofón final á Semana das Letras Galegas 2016 participando activamente nas actividades propostas a nivel de centro.
Así pois, comezamos descubrindo algúns detalles da vida e obra de Manuel María, autor nado en Outeiro de Rei (Lugo) e ao que se lle adicaron as Letras Galegas 2016.
Entre os elementos máis representativos da súa obra, detivémonos na lectura e escoita da escolma de poemas recollidos na súa obra: Os soños na gaiola (Edit. Xerais), xa un libro clásico da nosa literatura infantil.


O medio cento de poemas deste volume percorren todo o mundo infantil. Poemas esenciais para acompañarnos no noso descubrimento do mundo, desde a natureza e a paisaxe ata os animais, as persoas e mesmo as cousas que eles fabrican. Poemas sinxelos para comezar a amar a poesía e achegarse ao marabillosa e LINDA que é a nosa terra: Galicia.
Tamén, e xa o xoves, xusto antes do momento do patio, tal e como nos prometera o profe si traballabamos ao xeito, degustamos unha deliciosa piruleta coa que pintamos a nosa lingua de cor azul posando como auténticas celebrities no photocall disposto na entrada do pavillón sur... canto rimos!
















Neste senso, recoñecer o súper-maiores que estamos e que somos no desenvolvemento do noso traballo cotiá... traballos de maiores que axiña terán unha excelente recompensa tamén de maiores!
Xa hoxe venres, foi o día grande das nosas Letras no cole con dous actos que mudaron considerablemente o desenvolvemento da xornada escolar.
Comezamos ás 11:00h. nas pistas dos maiores cun concerto didáctico que correu a cargo de Pesdelán no que interpretaron pezas musicais do noso folklore popular. 


Entre todos aprendemos a movernos ao son de cada canción, resultando, algo case imposible seguir os pasos da súa intérprete, así que xiña decidimos movernos por libre... uf, ía un sol!


Logo do patio, acudimos ao porche do pavillón sur para participar no acto no que coñecemos o vídeo creado polos profes do cole sobre Manuel María no que redescubrimos, agora tamén por medio da linguaxe de signos, novas da vida deste escritor lucense. Que implicación ten o cole de pouco para aquí con esta linguaxe!
Ademais, cada aula elaborou un cartaz no que a partir do poema de Manuel María titulado: “Galiza”, recreou un mensaxe que lle transmitise ese texto e que comezase precisamente co seu título.
No noso caso, tivémolo doado, lido o poema e valorando distintas aportacións, decidimos plasmar a partir da escrita espontánea: “GALICIA... CADA DÍA MÁIS LINDA!” Siii, partimos non dun texto poético de Manuel María, senón dunha canción de sobra coñecida por moitos de nós e que non deixa de soar nas verbenas populares interpretada polo dúo Pimpinela... exacto!
Pintamos seguindo unha serie de cores dada as letras de GALICIA. Logo, co punzón e coa táboa de picado, EVA, NAIARA, SABELA RG e XIMENA desprenderon amodiño sen présa cada letra.


Compuxemos o título na parte superior a partir destas letras móbiles.
Escribimos a partir da escrita espontánea... foi o turno de MIGUEL!


Por último, creamos unhas flores co dedo impregnado en témpera a partir das nosas fotografías seguindo a serie de cor de cada letra. E como toque final... purpurina, moita purpurina!



Neste senso, as encargadas de dicir o noso cartaz ao resto de nenos e nenas do cole, logo dun intenso proceso de casting foron EVA e SABELA RG. Resultou complicado, só querían falar polo micrófono YAIZA e GAEL, pero non, eles xa foran os encargados no Día Escolar da Non Violencia e da Paz, así que era a quenda doutros. Os nervos puideron con ambas e timidamente finalmente puídose escoitar: “Galicia... cada día máis linda e máis bonita!”.
E para rematar, xa na clase, que mellor que liberar tensións ao ritmo de Pimpinela: “Galicia!!... cada día máis linda, máis linda, cada día mellor e mellor!!...”.



Un saúdo e non esquezades que... o noso blogue se alimentará dos vosos comentarios!

1 comentarios:

Familia Romero Sobradelo dijo...

Canto traballo, pero ao mesmo tempo moita diversión, da gusto ver como disfrutan.
Se non fora polo blogue cantas cousas nos perderíamos.