SI CHOVE QUE CHOVA!...

“Si chove que chova!”... tras un crú inverno, esta e outras expresións de resignación foron unha tónica habitual entre as conversas cotiás dos adultos... menudo inverno!

Como xa vos contaramos a principio de curso, unha das rutinas que leva a cabo o súper-encargado do día na asemblea matinal é a constatación do tempo atmosférico, asignando ao coelliño espacial o pictograma correspondente segundo o tempo dese día concreto. Temos o pictograma do sol, do sol con nubes, das nubes negras e por suposto tamén o pictograma da choiva.

Así pois, estupefactos este curso, cada mañá comprobabamos como case durante tooodas as semanas dos meses de xaneiro e febreiro o pictograma da choiva para os 5 días da semana foi... un pleno total!

Isto non é nada, senón fose polas implicacións que conleva que chova ou que o patio estea mollado... non podemos saír ao patio! Unha mágoa, xa que a pesar de atopar xeitos diversos para pasar o tempo na clase os días de choiva, a oportunidade de poder correr ao aire libre é insuperable.

Aproveitando as posibilidades que nos ofreceu este tempo tan pésimo durante estes meses de inverno, traballamos un dos contos cos que nos agasallou o curso anterior a editorial Galaxia titulado “Mola que chova”.

Mola que chova. Edit. Galaxia.

"¡Que chova e chova e non deixe de chover!" A partir deste conto, descubrimos que, nos días de choiva, tamén é posible pasalo ben. Abonda con ter os ollos moi abertos para descubrir que tamén pode molar que chova.

Así pois, a partir desta historia, o gato Rufo, descobre da man de Sabela, a súa dona, as múltiples e variadas oportunidades que lle ofrecen os días de choiva: marcar récords de salto na lama, imaxinar aos donos de todos os paraugas que levou o vento, e ata organizar carreiras de caracois...

Na asemblea, cadaquén aportou o seu modo de pasar o tempo nestes días de choiva e o certo é que non perdemos a oportunidade de pasalo ben nin nos días de choiva.

Posteriormente, hoxe 21 de marzo “Día Mundial da Poesía”, plasmamos todas estas aportacións en debuxos cos tentamos resignarnos de non poder ir ao parque da tirolina, andar en bicicleta ou en patinete...

... ESTAR AO CARÓN DO LUME

... XOGO Á WII

... ESTOU NO MUELLE DE MENTIRA

... LEO UN CONTO NA SALA

... XOGO CON HELENA ÁS BONECAS

... VEXO A TELE

Afortunadamente, e como preludio á chegada da primavera onte xoves ás 18:00h., o panel da constatación do tempo atmosférico mudou completamente os pictogramas da choiva polos do sol... un sol tan agardado que criamos que se esquecera de Rianxo. Agora ben, pasamos dun extremo ao outro, porque se antes faciamos pleno cos pictogramas de choiva, agora fixemos pleno cos pictogramas do sol... esto si que mola!

E por que?... Pois porque por fin puidemos saír de novo ao patio e deixar que o noso corpo corra, rode, trepe, salte, caia... que ben o pasamos! E a proba irrefutable deste tempo de lecer ao aire libre son os resultados nos nosos traballos cotiás, cada vez de máis súper-maiores... estupendo...

Agora xa, ao longo desta semana recompilaremos todas as nosas aprendizaxes acerca da vida e costumes dos indios, facéndovos partícipes do profundo respecto destes pola natureza, así que non perdades de vista o noso blogue...

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!