UNHA CASA NUN COGOMELO.

Tras un Halloween-Samaín escalofriantemente divertido e un magosto sensacional, proseguimos na nosa aprendizaxe mergullados, antes da chegada do Nadal, en dous centros de interese que están resultando froitíferos para o noso desenvolvemento persoal: a casa e a familia.

Ao inicio de cada centro de interese, as asembleas matinais estanse convirtindo nuns excelentes aliados á hora de detectar cales son os nosos coñecementos previos sobre o tema obxecto de traballo.

Así, e aproveitando os nosos coñecementos previos sobre o centro de interese da casa, centrámonos no recoñecemento e identificación das dependencias, espazos e obxectos propios dunha casa. Isto, permitiranos unha autonomía crecente nas nosas vivendas e, sobre todo, na realización de actividades dentro da casa.

Pero… vivimos todos e todas nunha casa?... Nooon, nin moito menos! Este curso, traballamos dun xeito máis concreto e sistemático os diferentes tipos de vivendas establecendo diferenzas entre as casas e os pisos.

Entre algunhas das diferenzas máis destacables: nos pisos podemos subir a compra en ascensor, nas casas viven menos persoas que nos edificios de pisos, os edificios teñen máis ventás que as casas, dende os pisos altos “podemos ver a carreteira de Catoira”… témolo clarísimo!

Falamos longo e tendido sobre a estrutura das casas: teñen tellado, chan, paredes, ventás, balcóns, portas…, aprendimos que están construídas de ladrillos, tellas, cristal, madeira… e que a persoa encargada  de construílas é o ALBANEL. Descubrimos tamén que nalgúns lugares do mundo hai casas diferentes ás nosas: casas de cana, de xeo e algunhas de pedra que se construíron hai moitos anos, coma os castelos.

Uf, canto sabemos!, e que mellor xeito de plasmar as nosas aprendizaxes que debuxando a nosa casa ou piso segundo cada caso. Uns debuxos que cada vez se completan máis con pequenos-grandes detalles: a cheminea, o garaxe, o timbre "de fóra" e ata o número no que vivimos.

Por outra banda, e no tocante ao traballo do centro de interese da familia, primeiramente observamos as diferenzas físicas entre nenos e nenas: cor de pelo, de ollos, de altura… desenvolvendo xa actitudes de respecto e de aceptación.

Tamén, e dada a diversidade de situacións familiares existente na actualidade, falamos con naturalidade, sobre o feito de que os pais dalgúns compañeiros e compañeiras non viven xuntos, fomentando actitudes de afecto, de respecto e de valoración da estrutura familiar, así como de participación activa dentro dela.

Neste senso, o rincón de xogo simbólico (“rincón da cocinita”), convírtese nun recurso excepcional ao proporcionar situacións nas que actuamos, planificamos e tomamos a iniciativa en distintas tarefas relacionadas coa vida en familia: imos á compra no súper, coidamos dos bebés, poñemos a mesa e facemos a comida… distintas situacións nas que asumimos os roles sociais dos membros da familia favorecendo a construción da identidade persoal.

E para rematar… uns debuxos cargados de amor, agarimo e mimos, moooitos mimos…

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!