FAMILIAS... A BORDO?

Tendo en conta a sociedade na que vivimos e a diversidade de familias existente, o pasado 15 de maio celebramos o “Día Internacional da Familia”.

Sen lugar a dúbidas, a familia convírtese nun elemento importante nas nosas vidas, pois constitúe o primeiro grupo social ao que pertencemos e nela establecemos a nosa base afectiva e cultural e adquirimos os valores e normas vixentes no noso contorno socializador próximo.

Hoxe en día, existe unha diversidade de estruturas familiares, por iso, nas asambleas previas ao “Día Internacional da Familia”, fomentouse o respecto e valoración da propia familia; ademais, procuramos achegarnos aos distintos tipos de familias existentes.

Deste xeito, quen máis e quen menos identificou cales son os membros da súa familia. Pois clarooo… nin máis nin menos que as persoas que viven nas nosas casas. Nembargantes, un dos nosos compañeiros comezou a engadir novos membros a estas unidades básicas tales como as madriñas e padriños, os primos e primas, incluso algún, ata engadiu aos seus amigos e amigas, pero non, por moito que os queiramos, os nosos amigos e amigas non son das nosas familias.

Lembraredes que o centro de interese da familia o traballaramos no primeiro trimestre a partir do conto no que Papelote asistía como convidado ao aniversario de Chun. A partir desta unidade didáctica, cada un de nós conversara moi timidamente acerca dos membros da súa familia, para iso, axudabamonos dunha fotografía que aportaran as nosas familias. Pero bueno, o tempo pasa para todos e, as tímidas informacións acerca dos membros das nosas familias quedaron esquecidas e agora, como nos rechifla miles falar, falar e falar… pois fixemos partícipe ao profe das nosas árbores xenealóxicas particulares: falámoslle das nosas madriñas, dos nosos primos pequenos -dos maiores ninguén dixo nada-, ata dos avos e avoas que desapareceran porque eran velliños…

Logo, fixemos a recreación particular das nosas familias a través duns debuxos que cada vez resultan máis logrados e elaborados. O certo é que cada vez nos esforzamos máis e, unha vez rematados, somos nós mesmos os encargados de engadirlles pequenos detalles como soles, nubes, flores… e ata un dos nosos compañeiros tivo a idea de debuxar corazóns… súper-xeniais!

Ademais de todas estas actividades, confeccionamos un agasallo para as nosas familias no que traballamos cun entusiasmo e entrega total.

No agasallo tiñamos que colorear e picar un triángulo que máis tarde adoptaría a forma dun sinal de tráfico, pero non se trataba dun sinal de tráfico calquera, senón da nosa sinal que coidamos que mamá, papá, os avós, padriño, madriña… penduren no seu coche para non esquecer nunca que os queremos… “hasta el infinito y más allá”.

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!