OS TOMATES... VERMELLOS OU VERDES?

Sabedes que vivimos mergullados nun mundo cheo de mil millóns de cores?...
Ao longo desta semana estivemos traballando as cores, facendo especial fincapé na cor vermella. Para iso, participamos en diferentes actividades metodolóxicas de aprendizaxe que tiñan como obxectivo tomar conciencia da existencia das cores nos distintos elementos presente no noso contorno cotiá.
Na asemblea matinal, buscamos obxectos da nosa clase de cor vermella, tales como a liña máxica da asemblea, o tellado da casiña, as fotos do equipo vermello…
Tamén buscamos se levabamos algunha prenda de vestir de cor vermella, revisamos o percheiro e axiña nos decatamos que casi todos tiñamos no noso mandilón un botón de cor vermella.
Si, si, ata o de agora todo máis ou menos sinxelo, pero… que cousas son sempre de cor vermella?... Uf!!, aquí tardamos un chisquiño máis en responder, xa que a pregunta era máis complicada do que nos pareceu nun primeiro momento e rapidamente nos dimos conta de que non todo servía.
- A ver, a ver… de cor vermella: si!, os amorodos son de cor vermella.
- Tamén a luz do semáforo, ás veces é de cor vermella.
- Os corazóns e o nariz do pallaso son de cor vermella.
- E o sangue, o sangue tamén é de cor vermella,… puag!

Asemade, as actividades impresas que levamos a cabo xiraron en torno á cor vermella, e no seu proceso de realización empregamos distintos materiais plásticos como ceras, rotuladores, témpera, gomets… de cor vermella. O certo é que os resultados nas actividades individuais resultan cada vez máis espectaculares, cada vez máis de súper-maiores…, unha proba irrefutable de que progresivamente acatamos máis as consignas establecidas na realización da actividade impresa… fantástico!
Para rematar, confeccionamos o noso mural da cor vermella. Para iso, o profe nos entregou un trozo de papel desta cor: papel pinocho, papel celofán, papel charol, airon-fix, cartulina, folio, lana, gomets…

Logo de manipulalo ao xeito sen que rompese, de forma máis ou menos organizada fomos aportando o noso anaco de papel ao mural da cor vermella. Estabamos nerviosos e impacientes por rematar, e máis dun aproveitou para facer das súas... sentímolo profe.

O resultado…, un mural sensacional co que aprendimos a identificar a cor vermella en obxectos da nosa vida cotiá, pero… os tomates son vermellos ou verdes, profe?

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

PAPELIÑO OU PAPELOTE?...

Siii!!!... Pouquiño a pouco imos collendo o ritmo da xornada escolar e lembrándonos cada vez menos de mamá e de papá.
Esta semana resultou especial, xa que traballamos como uns auténticos maiores realizando as nosas primeiras actividades impresas e... comenzando, como nós lles chamamos, cos “libros de deberes”.
Durante a semana pasada, o profe foinos explicando algunhas das normas de uso dos libros que se atopan na zona do traballo obrigatorio. Debemos estar atentos cando o profe explica cada actividade para logo saber o que temos que facer, intentando sempre facelo o mellor que sabemos para que cando levemos todos os materiais para ensinarlles ás nosas familias se poñan moooooi contentas.
E é que non se trata duns libros calquera... nooooon!!! Trátanse duns libros diferentes, especiais; son libros de maiores, con un montón de actividades de maiores... e claro, tendo en conta o que nos gusta iso de sentirnos maiores, podedes facervos unha idea do súper-ilusionadísimos que estamos, non?

Ao longo do curso, ademais da axuda do profe contaremos coa colaboración de Papeliño e Papelote, queredes saber de quen se trata?...

Papeliño e Papelote é un gato branco de pelo suave, ollos cariñosos e longos bigotes. Chámase Papeliño cando é pequeniño, e Papelote cando é grandote.
Cando é pequeniño, Papeliño é un gato moi mecoso que sempre dorme coma un leirón. Cando é grandote, fai todas as cousas que adoitan facer os gatos e, mesmo, moitas máis.
Que como pode este gato ser pequeniño e grandote e, ademais ter dous nomes?
Ao principio era un gato pequeniño que lle gustaba durmir sobre os papeis, era a mascota preferida de María. Ela sempre levaba a Papeliño dentro do seu peto: no peto do pixama, no do pantalón, no do vestido..., e aquela noite, no peto da mochila porque ao día seguinte comezaba o cole.
Papeliño empezaba a estar canso de andar sempre dentro dun peto, así que, cando María durmiu, escapou pola ventá e foi en busca do seu amigo o gato Mago.
Logo de que Papeliño lle contara ao gato Mago que estaba canso de ser un gato pequeniño, o gato Mago colleu a Papeliño, meteuno nunha caixa chea de papeliños do cores e... sabedes que ocorreu? Pois que Papeliño xa non era un gato pequeniño, convertérase nun gato grandote ao que chamou Papelote.
Pola mañá, cando María espertou, abriu os seus ollos e viu que Papeliño, era Papelote, un gato grandote.
Cando chegaron ao cole, déronlles moitos bicos aos amigos de María. E despois Papelote ensinoulles a súa caixa, a que lle regalara o gato Mago, e explicoulles como podía facerse pequeniño ou grandote e chamarse Papeliño ou Papelote.

Papeliño e Papelote atópanse situados nun lugar privilexiado da aula e en cada unidade didáctica converteranse nun excepcional eixo motivador que nos presentarán, a través das súas historias, cada centro de interese: o colexio, o outono, a familia, o Nadal, o Antroido...
Unha das tarefas do súper-encargado, ademais do fichaxe de ausencias e presenzas, da constatación do tempo atmosférico e de ser o maquinista no tren, é coidar a Papeliño. Por iso, cada día durante a xornada, Papeliño agóchase no peto do mandilón do súper-encargado para recibir todos os mimos do mundo mundial e quizáis moi pronto, comece a visitar as nosas casas para coñecer ás nosas familias... apuntádesvos?

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

ESTAMOS TODOS?...

Finalizado o período de adaptación, a partir do martes desta semana xa acudimos ao cole en horario normal: 5 horas que nos serviron para introducirnos na aprendizaxe das normas, hábitos e rutinas que rexerán a vida na aula ao longo do curso.
O tempo en Educación Infantil, concíbese baixo un criterio de globalidade e integridade que combina tempos de actividade con períodos de descanso e actividades individuais con relacións de grupo; de feito, nesta etapa educativa é inconcebible o termo horario tal e como se plantexa en Educación Primaria.
Deste xeito, a posta en práctica dunhas rutinas, axúdanos a coñecer o contorno que nos rodea, superando os nosos medos e temores ao descoñecido, dándonos a oportunidade de anticiparnos ao que vai ocorrer despois e proporcionándonos a seguridade, tranquilidade e confianza necesarias para unha correcta adaptación e estancia na escola.
Queredes saber cal é a nosa secuencia rutinaria?... Pois velaí vai!

Comezamos a xornada escolar co MOMENTO DE ENTRADA na aula que vivimos cada vez de maneira máis positiva, xa que no cole dos maiores está prohibido chorar.
Quitamos as chaquetas, colgámolas nas nosas perchas e intentamos poñer o mandilón co truco que nos ensinou o profe: “un brazo, outro brazo, e... a voar!” prestando especial atención no correcto abrochado dos botóns: “cada botonciño, no seu furadiño”. Uff, parece moi doado, non si?, pero tan só temos 3 anos e convírtese en toda unha odisea, pero alomenos temos que intentalo... sempre!
Seguidamente, e co mandilón posto e máis ou menos abrochado, sentámonos na liña máxica, unha liña na que o cú sempre nos queda pegado e na que temos que estar cos ollos e orellas abertas, e a boca?... pechada!. Non se pode falar para dar comezo á ASEMBLEA e con ela o ritual dos bos días, o saúdo aos compañerios e ao profe e á elección do súper-encargado de cada día, un neno que cada día se convertirá no protagonista da asemblea matinal.
O súper-encargado revisará no panel do cole que neno ou nena falta, constatará o tempo atmosférico no panel do coello espacial e iniciarase na escribura do seu nome a partir dun modelo.

Ademais, tamén ten encomendada a función de ser o maquinista do tren cando saimos na fila e o encargado de designar o maquinista da fila dos nenos e nenas de comedor.
Posteriormente, falamos acerca das actividades que levaremos a cabo durante a xornada, facendo un recordatorio do que fixemos onte e prestando atención a aspectos relacionados coa lecto-escritura e a lóxica-matemática: revisamos no noso mandilón que letras temos no noso nome, escribimos o nome dos alumnos que faltan ou palabras significativas do centro de interese que estamos traballando, contamos cantos compañeiros faltan, cantos son nenos, cantas son nenas, …
Este momento, ademais de dar inicio e final á xornada escolar, constituirá por si mesmo un elemento motivador para o desenvolvemento da linguaxe oral, xa que aproveitamos para facer partícipe ao profe dos nosos pequenos-grandes problemas.
Logo da asemblea, desenvolvemos as ACTIVIDADES DE APRENDIZAXE, -despaciño, sen présa e traballando como maiores-, para antes do recreo, reservar un tempo para repoñer forzas co momento da MERENDA.
Vedes que durante a mañá non paramos, pero aínda queda o máis divertido, o xogo libre ou dirixido nos RINCÓNS.
Xa vos contamos que durante os primeiros días de clase, o profe ensinounos algúns dos xogos e xoguetes cos que disfrutaremos ao longo do curso; pois a partir desta semana, e xa distribuidos en equipos, cada día temos asignado un rincón: xogo simbólico, biblioteca, expresión plástica e lóxica-matemática, disfrutando ao longo da semana dos 4 rincóns establecidos na nosa aula.

Ademais de todo isto, durante esta semana traballamos o conto de Os tres porquiños (Edit. OQO). A súa utilización na aula, serviunos para crear un clima de diversión e festa que resultou moi grato e estimulador para a aprendizaxe; pasámolo requete-ben recreando e dramatizando a historia: auuuuh!!!

Que?, que nos dicides da nosa primeira semana no cole dos maiores?... Pois a seguinte semana virá cargada de máis sorpresas e novidades, así que seguide moi atentos ao noso blogue. Contamos convosco, familias?...

Un saúdo con sabor a pulpo sanfroilanceiro e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

PRIMEIROS PASOS...

Esta semana resultou moi especial para nós, nada máis e nada menos que comezamos o cole dos maiores.
Estes primeiros días de cole servíronnos para coñecer a nosa clase, os nosos novos compañeiros e compañeiras, ao profe J. Ricardo, algúns dos xogos e xoguetes cos que disfrutaremos ao longo do curso… foi unha semana de adaptación.
Este período convertirase no camiño mediante o cal iremos asimilando diferentes cambios, despegándonos pouco a pouco do noso principal apego emocional, e coñecendo nenos e adultos, ata ese momento, descoñecidos. Sabemos que non resultará doado para moitos de nós, pero contamos coa inestimable colaboración das nosas familias.. quérennos un montón!
O tipo de actividades que realizaremos durante estes días estarán encamiñadas a coñecer aos mestres e mestras de Educación Infantil e aos nosos compañeiros e compañeiras de aula. Tamén realizaremos actividades que nos leven a adquirir hábitos de cooperación e colaboración a través de xogos e cancións en grupo que propicien que nos vaiamos coñecendo; como a canción de “Bos Días”, a do “Duende Colorín”...
Para a vindeira semana, e a medida que avancen os días e que o grupo-clase se vaia familiarizando co contexto escolar, realizaremos actividades encamiñadas a coñecer os distintos obxectos e espazos do centro e da aula, establecendo espazos individuais tales como o percheiro, o casilleiro... que nos aporten seguridade e confianza en nós mesmos. Ao mesmo tempo, iranse marcando os ritmos e rutinas que rexerán a vida na aula durante todo o curso.
Velaí vos deixamos os nosos "primeiros pasos" en forma de garabatos de mil millóns de cores, agardamos que vos gusten,... xa traballamos un montón!
Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

... PREPARADOS?

Siiiiiii, xa estamos aquí!!!... Como, que non sabedes quen somos?... Somos nós, as novas “Sonrisas y Mandilones”, que ao longo deste curso vos contaremos a través do noso blogue aquelas actividades e experiencias que forman parte da vida cotiá da nosa aula propiciando un senfín de experiencias de aprendizaxe. Agardamos que vos gusten…

Este curso será moi importante para nós, trátase nada máis e nada menos que do noso primeiro curso no cole dos maiores: uff, que nervios!
Estamos a piques de comezar unha nova etapa nas nosas vidas nas que van intervir persoas que resultan descoñecidas para nós; por iso, é importante que colaboredes cos mestres e mestras en todo este proceso contándolle cousas sobre nós porque non nos coñecen, transmitíndonos tranquilidade á hora de entrar e ledicia á hora de saír.
Como todo isto é novo para nós, é importante que un de vós nos acompañe durante estes primeiros días, pero debedes de estar tranquilos porque se vos vemos nerviosos non o imos pasar ben, e contáronnos que o cole dos maiores é súper-divertido e que nel aprenderemos un montón de cousas novas.

É necesario que nos mandedes ao cole con roupa cómoda e cun calzado que non teña cordóns porque aínda non sabemos atalos e deste xeito non precisaremos de ninguén para calzarnos.
Para estar no cole dos maiores, ademais precisaremos un mandilón aberto por diante de listas azuis e brancas cos botóns de cores e co noso nome escrito en letra maiúscula; tende en conta que imos traballar moito.
Como imos pasar moito tempo no cole, tamén nos deberedes mandar un pequeno almorzo;... pero ollo!, non nos mandedes moita cantidade porque aínda non comemos tanto, e procurade cumprir o menú establecido para que a miña dieta alimenticia sexa saudable e variada.
Ás veces non imos querer ir ó cole, sobre todo se non durmimos o suficiente, por iso é recomendable que nos deitedes cedo e que durmamos entre 10-12 horas; se aínda así non queremos ir, preocupádevos de que non teñamos febre, dor de oídos… e se estamos sans, lembrádenos o ben que o pasamos e a cantidade de sorpresas que viviremos ao longo de cada xornada.

Tendes que ter paciencia connosco, e se seguimos todas estas indicacións, coidamos que axiña esta aventura convertirase nunha realidade rica e froitífera.

Mencía, Lois, Roi, Sergio, Leo, Froilán, Diego, Nerea, Xiana Xinrui, Unai, Lucía, Daniela, Andrea, Álvaro, Carla, Luis Miguel e Tania, están preparados... e vos?

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

FELICES E MERECIDAS VACACIÓNS...

O verán é un período vacacional; e resulta importante que os nenos e nenas difruten del como tal, nembargantes, as familias debedes ter en conta que calquera xogo ou actividade cotiá que fagades co voso fillo ou filla pode adquirir certo trasfondo pedagóxico.
Por iso, ademais de xogar, ir á praia, ao parque, de viaxe visitar novos lugares... é importante que cada día reservemos un tempo para realizar algunha tarefa que sirva de medio para consolidar algunhas das capacidades adquiridas ao longo deste curso. Non se trata de que os nenos realicen fichas similares ás que realizan na escola, trátase máis de que non perdan o hábito e a actitude de traballo acadada ao longo do curso.
Ao mesmo tempo, este tipo de actividades servirán para afianzar e consolidar algunhas das capacidades adquiridas ao longo do curso, todo esto dende un enfoque lúdico que lle resulte ao neno ameno e divertido, de tal modo que non vexa estas actividades como unha obriga, senón como unha rutina que levan a cabo día a día durante as vacacións.
Respecto á lecto-escritura, sinalar que un lector non nace, faise, para iso, debemos transmitir o valor da lectura como unha fonte de aproximación a novos coñecementos e como unha porta aberta ao mundo da fantasía.
Á hora de ler, resulta fundamental crear un clima cálido, seguro, de proximidade física e afectiva. Non intentedes obter do neno máis do que pode dar segundo o seu estado evolutivo, esto pode causar frustración e o rexeitamento cara a lectura. Ademais, resulta importante seguir traballando a escritura en letra minúscula enlazada, facendo fincapé no seu trazado seguindo a direccionalidade correcta a partir das reglas de caligrafía universais.
Asemade resulta esencial cos nenos e nenas se sintan motivados, só deste modo gañarán confianza nas súas posibilidades, seguridade... actitudes que os levarán, consecuentemente, a coller rapidez lectora. Pódense elaborar xogos de creación literaria nos que se teñan que inventar historias ou imaxinar finais diferentes para contos xa coñecidos.
Ler ten que ser un tempo de pracer, de diversión e de disfrute, así que relaxádevos e mostrade moita comprensión e paciencia.
Finalmente, non esquecer o traballo de vital importancia vencellado coa lóxica-matemática, pois non esquezamos que a lóxica e as matemáticas impregnan gran parte das actividades que realizan os nenos e nenas. Así, podremos seguir traballando copiado de números seguindo a súa direccionalidade correcta, series ascendentes e descendentes, series de números a partir dunha secuencia dada (de 2 en 2, de 3 en 3…), operacións matemáticas sinxelas (sumas, restas), iniciándose nas sumas e restas “con levadas”; un contido que estivemos traballando durante as derradeiras semanas de curso.
Disfrutade ao máximo as tan merecidas vacacións que acaban de comezar e recargade as pilas para todas as actividades que vos agardan a partir de setembro, que abofé serán iguais ou mellores que as vividas ao longo deste curso.