DESTRUINDO MUROS... CONSTRUIMOS A PAZ!

Durante este mes, estamos traballando un novo sentimiento, unha nova emoción: a solidaridade. Solidaridade?..., pero que é iso da solidaridade?
O certo é que non resultou nada doado comprender este concepto, de aí que máis que entender a palabra en sí, intentamos entender en que consiste mediante a participación en distintas actividades que nos facilitaron un achegamento a este termo que tantas veces se esquece na vida cotiá.
Así, antes das vacacións de Nadal, o profe prometeunos que á volta podríamos traer un dos xoguetes que nos trouxeran Papá Noel ou os Reis Magos; e xa sabedes que o prometido é débeda.
Esta situación serviunos como base para unha conversa posterior na asemblea matinal e debatir acerca dalgunhas situacións que se produxeron durante o tempo do xogo libre cos xoguetes aportados. Había xoguetes de todo tipo e para todos os gustos: puzzles, xogos de mesa, dinosaurios, bonecas, sets de maquillaxes...
Resultou curioso comprobar como algún de nós non se separaba do seu xoguete por iso de que non llo estropearan os outros nenos. Outros, en cambio, queríamos compartir e xogar a iso que moitas veces xogamos na casa pero sós.
A experiencia resultou interesante, sobre todo porque todos e todas decatámonos que sabemos compartir sen ningún problema e as rabietas e obstinacións que poidan xordir por este motivo deixámolas para as nosas casas, dende logo no cole..., nin rastro!

Xa máis concretamente, nos días previos á celebración do “Día da Paz” e antes de preparar os materiais necesarios para a actividade en gran-grupo que se realizaría a nivel de centro, seguimos traballando a solidaridade.
Así, ademais da lectura da colección de contos de Educación en Valores que levamos semanalmente para as nosas casas na rutina do préstamo semanal, limos un conto no que aprendimos a ver as cores das cousas a partir de Bombo, un elefante cego. Unha historia que nos serviu para redescubrir o valor da amizade con Anabela, unha rata que lle ensinou a Bombo o fermoso que é o mundo no que vivimos.
Tamén aprendimos a canción do “Abrazo sorpresa” unha dinámica que creou un ambiente festivo que serviu para dar rienda solta ás nosas emocións, unha tarefa que, ao principio non resultou nada doada por iso da vergoña que moitos de nós temos á hora de exteriorizar os nosos sentimentos.

Todas estas actividades, culminaron hoxe coa celebración do “Día da Paz” nunha actividade na que participamos todos os nenos e nenas do cole.
Tratábase de construir un muro formado por tetra-bricks no que debían aparecer palabras “anti-paz”. Bufff, sairon un montón: estar de florero, tirar a comida, ladrón de banco, roubar ouro, lanzar misís, non compartir, dar patadas... palabras que deixan patente que para nós a PAZ é moito máis que a ausencia de guerra.

Durante o acto que tivo lugar no porche do pavillón sur, clase a clase foise construindo un muro de mil millóns de cores, ao tempo que varios representantes ían dicindo un pareado ou un desexo relacionado co tema.
No noso caso, seguimos co mesmo desexo que no Nadal:

OS NENOS E NENAS DE 5 ANOS B QUEREMOS UN MUNDO DE CARAMELO ONDE TODO SAIBA MELLOR.

Síiiiiiiiiiiiii, un mundo no que as nubes foran de golosina, as casas de chocolate e as flores de regaliz de fresa, un mundo no que todos os nenos e nenas do mundo tiveran un sorriso, xa que o profe explicounos que a paz comeza co sorriso dun neno.
Logo veu o máis divertido, destruir o muro, así que: 5, 4, 3, 2, 1: muro derrubado! deixando ver unha representación plástica a gran escala da pomba de Pablo Picasso cun lema vencellado coa actividade organizada.

... E xa para rematar: a mover o esquelete!!!

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

SABER MÁIS PARA COMER MELLOR.

Ao longo desta semana, o noso centro participou, igual que o curso pasado, no “Plan de Consumo de Froita nas Escolas” unha inciativa promovida coa axuda financieira da Comunidade Europea e do Fondo Galego de Garantía Agraria... Que quere dicir isto? Moi atentos...
Durante varias semanas alternas non teremos que traer a merenda ao cole, xa que procederase á distribución de froita a todo o alumnado do centro. A distribución realizarase na hora do recreo e a froita obxecto de distribución esta semana foi: mazá o luns, o martes mandarina, o mércores plátano, o xoves pera e, de novo, o venres mazá.
O certo é que apenas apareceron reticencias entre nós á hora de comer a froita que tocaba cada día e, entusiasmados coa inciativa, quen máis e quen menos pedía outro anaco... estaban deliciooooosas!!!
Esta iniciativa permitiunos establecer múltiples relacións coa Educación para a Saúde, un eixo transversal que pretende fomentar a adquisición de hábitos de saúde adecuados referidos á alimentación, hixiene e descanso.
Todo isto non é algo novo para nós, pois no noso centro e, especialmente na Educación Infantil, considérase a alimentación saudable como un dos alicerces para conseguir unha boa calidade de vida, convertíndose nun dos espazos máis favorables para que os nenos e nenas adquiran e incorporen condutas saudables dende pequenos e pequenas.
Deste xeito, temos un horario de almorzo saudable no que a cada día lle corresponde un alimento diferente: luns-lácteos, martes-peza de froita do tempo, mércores-bocadillo de embutido, xoves-galletas básicas, cereais ou froitos secos e, os venres o que máis nos gusta de toda a semana.
Sen lugar a dúbidas, experiencias como esta, propician un cúmulo de situacións que promoven a adquisición de hábitos que promoven un estilo de vida saudable, pois aqueles alimentos que, nun principio non estabamos acostumados a comer, agora, co paso dos días, descubrimos que están de rechupete, algo imposible de acadar sen a inestimable colaboración das familias, coma sempre... mil millóns de grazas!
Como vedes, unha semana repleta de experiencias e aprendizaxes na que aprendimos, dunha maneira amena e desenfada, contidos de vital importancia que contribúen ao desenvolvemento de hábitos e actitudes que facilitan sistemas de vida saudables.
Seguide moi atentos ao noso blog, xa que o luns comezaremos a disfrutar da semana máis solidaria do curso...

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

DENDE ORIENTE... UN E-MAIL!

Sen lugar a dúbidas este ano fomos máis bos ca nunca a xulgar por todos os agasallos que nos deixaron Papá Noel e os Reis Magos na casa e na escola. Siiiiii, porque un curso máis, as Súas Maxestades, os Reis Magos de Oriente, lembráronse de 5 anos B o día da “Gran Calbata Real” polas rúas da nosa vila e deixáronnos cadanseu agasallo. Comezaremos polo principio...
Xa vos contaramos que, antes das vacacións de Nadal, entre todos e todas decidiramos que lles iamos pedir aos Reis Magos.
Pois ben, este luns, comezamos o cole con máis ganas de aprender ca nunca e, coma se dunha mañá máis se tratase, iniciamos todos os rituais que, día a día levamos a cabo: rutinas de entrada -aprendendo unha nova estrofa da canción de “Buenos Días”-, elección do encargado, actividades de lóxica-matemática e lecto-escritura -agora con textos escritos unicamente en letra minúscula, que súper-maiores somos!-...
Evidentemente, despois de tanto tempo sen vernos, tiñamos mil millóns de cousas que contar, pero claro, como podedes imaxinar, a conversa centrouse casi exclusivamente nos agasallos que nos trouxeron Papá Noel e os Reis Magos. Non fomos bos, non, fomos, re-que-te-bos, e viñeron máis cargados de agasallos ca nunca: bicicletas, bonecas, coches de carreiras, maquillaxes, puzzles e unha lista interminable dos xoguetes máis ultra-modernos do mercado.
En tanto, un dos nosos compañeiros ao que non se lle escapa nada, ou case nada, cunha mirada pícara, díxolle ao profe en voz baixiña: “profe, he visto unos regalos en el rincón de la cocinita...”, pero o profe nada, coma se falase en xaponés!
Foi entón cando o profe nos contou que o ordenador estaba encendido cando chegou á clase e que na pantalla había un e-mail que poñía: “Para 5 años B”. Pero..., un e-mail?, que é un e-mail?... O profe explicounos que é unha carta, pero que no canto de escribila en papel escríbese no ordenador e, no canto de enviarse nun sobre e cun selo precisamos ter conexión a Internet.
Así, un dos nosos compañeiros, comezou a ler o e-mail escrito en letra minúscula, e non estaba enlazada, senón que era letra de imprenta... día a día imos superándonos, fantástico!

No e-mail, as Súas Maxestades, os Reis Magos de Oriente explicábannos varias cousas tales como que ao longo de todo o ano agóchanse nunha das nubes que se ven dende unha das fiestras da clase, que nos temos que portar requete-ben tanto na casa coma no colexio, déronnos as grazas por todas as galletas, trociños de turrón e vasiños de leite que lles deixamos na Noite de Reis... ademais tamén, nos preguntaban se nos gustaran os agasallos que nos deixaran na casa e no cole. No cole?, pero se non había agasallo por ningures!...
Neste momento, comezamos a buscar os agasallos que nos deixaran agochados os Reis Magos. Desta vez, resultou máis doado atopalos que cando Papá Noel, o día do “Festival de Nadal”, nos deixara o seu, e en cuestións de segundos, todos e todas moi ansiosos, concentrámonos no rincón da cocinita e, tras as cortinas, había 3 montóns con cadansúa tarxeta: Rei Melchor, Rei Gaspar e Rei Baltasar.

Coma o curso pasado, o profe dividiunos en 3 grupos para que cada un de nós tivese a oportunidade de abrir un agasallo, e ao sinal de: “preparados, listos, xa!” un tras un fomos abrindo cada agasallo. En primeiro lugar o agasallo do Rei Melchor -oooooh, encántanos!-,

logo o do Rei Gaspar -siiiii, un para David Manuel e outro para Rosana!-

e, por último o que nos deixou o Rei Baltasar -desta vez o profe tivo máis sorte que o curso pasado e trouxéronlle o que lles pediu, siiiiiii!-.

Agora, toca seguir portándose ben e traballando como nós sabemos para que o profe se siga sentindo así de orgulloso: aprendendo, traballando e facéndonos cada día un pouquiño máis súper-maiores...
Ssssch, un segredo!... Díxonos un paxariño que, para o vindeiro curso, unha persoa votaranos de menos "hasta el infinito y más allaaaaaá", pero,... de quen se tratará?…
Un saúdo e non esquezades que... os Reis Magos existen!, existen no corazón de cada un dos que cren neles!!!

... ESTÁN MÁIS CERCA. ATRÉVETE A SOÑAR!

A mañá do martes 21 de decembro resultou un tanto especial, pois ninguén de nós podía imaxinar que teriamos unhas novas tan especiais...
Así, e tras as rutinas de entrada e da asemblea matinal como se dun día máis se tratase e, cando o profe se dispoñía a explicar a actividade que levariamos a cabo antes de baixar ao derradeiro ensaio no pavillón antes do “Festival de Nadal”, un sobre chamou a súa atención e, como podedes imaxinar, rompeu o normal desenvolvemento da xornada.
Rapidamente, as hipótesis non tardaron en aparecer: “é da nai de … porque quere vir a falar contigo, profe”, “non, eu non deixei ese sobre, seguro que llo deixou o conserxe e son notas para levar hoxe para a casa”… todas estas suposicións foron erróneas, pois na parte frontal poñía de quen viña esa carta.
Uf!, viña nada máis e nada menos que das Súas Maxestades os Reis Magos de Oriente que, como cada curso, nos deixaran a súa mensaxe para que fosemos preparando as nosas cartas.

O certo é que resultou doado determinar que agasallo non debe faltar hoxe pola noite na nosa árbore de Nadal: bicicletas, bonecas, xogos de mesa actuais, maquillaxe, DVD´s dos nosos debuxos animados favoritos...
O máis complicado foi poñernos dacordo co que queremos que nos deixaran para a clase, a pesar de que durante a semana, nas actividades de lecto-escritura da asemblea, o profe nos fose avisando que tiñamos que ir pensando que agasallos lle pediriamos este curso ás Súas Maxestades os Reis Magos de Oriente.
Unicamente lle poderiamos pedir 3 cousas: unha a Melchor, outra a Gaspar e outra a Baltasar e claro, podedes imaxinar, o aluvión de cousas que se nos ocurriron nun abrir e cerrar de ollos, algunhas delas imposibles: “unha boneca nova para o rincón da cocinita non estaría mal”, “non o mellor son puzzles novos e máis de maiores cos que temos”, “eu creo que o mellor serían tatuaxes novos para o Festival do próximo curso”... Eh?... aquí un silenzo total, cando un dixo: “noon, porque para o curso que vén estaremos sen mandilón con outro profe”.
Finalmente, e tras un debate intenso pero moi organizado respetando as quendas de palabra, erguendo a man para falar e escoitando con atención o que cada un de nós tiña que dicir -canto cambiamos, xa somos uns súper-maiores!- determinamos que queriamos que nos trouxeran este curso.
Agora tan só queda agardar ao luns 10 de xaneiro e descubrir, se este curso nos trouxeron todo o que lles pedimos. E o radio-CD, profe, non llo pides desta vez?... Aaai, non, que xa temos un novo!

Asemade, e como unha das actividades do proxecto de investigación "ESCULPINDO EMOCIÓNS!" no que estamos participando, elaboramos a “Árbore das ilusións e dos desexos”. Unha árbore de Nadal elaborada coa axuda dos nosos compañeiros de 3 anos C a partir de material de desfeito e refugallo.

Ao longo do mes de decembro, traballamos a ledicia e a ilusión, por ser éstas as emocións predominantes nestas datas de Nadal.

Na asemblea, conversamos acerca da ilusión: que cousas ou situacións nos producen esta emoción, por que, cales non… “siiii!, a miña ilusión é ver a neve”, “pois a miña é ir ao circo”, “os Reis Magos!, esta é a miña ilusión”, “sen lugar a dúbidas, o Halloween do cole fasciiináme”, “as máquinas do tempo, esas si que molan”....

Logo, o profe repartiu unhas bólas de Nadal nas que tiñamos que plasmar esa ilusión mediante un debuxo acompañado da súa escritura.

O resultado?... Unha árbore de Nadal cargada de SOÑOS; uns SOÑOS en forma de ilusións e desexos que agardamos, esta NOITE DE REIS, se convirtan en realidade...

Un saúdo moooi NeRvIoSo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!