CARGADIÑOS DE AGASALLOS, OLÉ, OLÉ, OLÁ...

Uf!... vaia primeira semana de trimestre máis intensa!...

Despois das vacacións, esta semana voltamos ao cole e aínda que a máis de un lle custará coller de novo o ritmo de traballo da aula, quen máis e quen menos desexaba que as vacacións rematasen e así ver a todos os nosos compañeiros e compañeiras e ao profe.

O martes, como unha mañá máis, comezamos coas rutinas de entrada e coa asemblea matinal. Unha asemblea matinal na que se introduciron novidades: aprendemos e mimamos unha nova estrofa da canción de “Buenos Días”, novas tarefas para o súper-encargado (escritura do seu primeiro apelido -o segundo apelido deixámolo para o terceiro trimestre- e lectura de frases... sinxelas? cos fonemas traballados -aquí polo momento suamos todos ou case todos-), puxemos no panel das rutinas a tarta dos aniversarios de 5 anos -menuda festa!-...Aaah! e tamén contamos do 0 ata "el infinito y más allá"...

Evidentemente, despois de tanto tempo sen vernos, tiñamos mil millóns de cousas que contar, sendo o máis importante deixar claro-clarísimo todo aquilo que nos deixaron Papá Noel e os Reis Magos... a máis dun anuláronselle os sentidos, unha locura!

Non fomos bos, nooon, fomos, re-que-te-bos, e viñeron máis cargados de agasallos que nunca, veremos senón ten que saír máis dun da casa para poder gardar tantos xoguetes...

E no cole?... Que nos deixaron para o cole?... 

Foi entón entón cando o profe nos contou que as Súas Maxestades os Reis Magos de Oriente nos deixaran no ordenador un e-mail.

Pero..., un e-mail?, que é un e-mail?

Pois un e-mail, é unha carta, pero no canto de escribila en papel escríbese no ordenador e, no canto de enviarse nun sobre e cun selo precisamos ter conexión a Internet, entendido?...

No e-mail, as Súas Maxestades, os Reis Magos de Oriente explicábannos cousas tales como que ao longo de todo o ano agóchanse nas nubes, que nos temos que portar fantástico tanto na casa coma no colexio, déronnos as grazas por todas as galletas, trociños de turrón e vasiños de leite que lles deixamos nas nosas casas na Noite de Reis... ademais tamén, nos preguntaban se nos gustaran os agasallos que nos deixaran na casa e no cole. No cole?..., pero se non había agasallo por ningures!...

Neste momento, comezamos a buscar os agasallos que nos deixaran os Reis Magos que, ao igual que o curso pasado, agocharon no rincón da cocinita.

Nerviosos e moi entusiasmados, desexabamos abrir cada agasallo para descubrir o que nos deixaran, pois non tiñamos nin a máis remota idea do que se podía agochar en cada un, e posto que nesta ocasión non levaban o nome do Rei que o trouxo, decidimos seguir lendo o e-mail.

Para que cada un de nós tivese a oportunidade de abrir un agasallo, o profe organizou 3 grupos, e ao ao sinal de: “preparados, listos, xa!” un tras un fomos abrindo cada un dos paquetes.

Comezamos polo agasallo mediano que viña de parte do Rei Melchor...

XUSTO O QUE PRECISABAMOS!...

Logo, seguimos polo agasallo máis pequerrecho, era o agasallo do Rei Gaspar...



SIII, O AGASALLO QUE PEDIU O PROFE!...

E para rematar, totalmente fora de nós mesmos, abrimos o agasallo máis grande que non podía ser de ninguén máis que do Rei Baltasar...

LOCURAAA!!!...

Ao longo de toda a mañá, as conversas espontáneas entre nós estiveron vencelladas cos agasallos que nos trouxeran tanto Papá Noel coma os Reis Magos. Incluso, algún de nós recibiu a visita do Apalpador… que afortunado!



O APALPADOR



Por iso, e tendo en conta que hoxe non había lugar a “ficha”, o profe pediunos que debuxaramos algún dos agasallos que nos trouxeran. Pero que casualidade, que a máis dun “non lle acordaba”, xusto nese momento, que agasallos tivera este Nadal… únicos!

Asemade, e aproveitando o conto da unidade didáctica na que Pascuala levou para o cole o seu agasallo de Nadal favorito, -un crebacabezas nada máis e nada menos-, o profe deixounos levar o venres o noso xoguete preferido: coches teledirixidos, xogos de mesa, un maletín de médicos, Monster High e, un curso máis, bonecas, moooitas bonecas…

A experiencia resultou interesante, porque soubemos compartir. Unha mágoa que, nesta ocasión non souberamos xogar coma nenos e nenas de 4 anos. Así, tras os avisos pertinentes, e varios xoguetes “rompidos”, rematou o tempo de xogo libre para garantizar que todos e todas levariamos cadanseu xoguete máis ou menos san e salvo... lección aprendida!

Nooon, non todo acabou aquí… nin moito menos! Pois para que vexades que xa metimos segunda e que traemos as pilas cargadísimas, xa esta semana retomamos de novo a actividade da “Mochila Viaxeira” que viaxou á casa de UNAI, Pascuala será a convidada especial durante esta semana de LEO, intercambiamos os libros da actividade do préstamo semanal, comezamos a ler dous novos fonemas /N/ e /Ñ/ e moitas cousas máis das que vos iremos dando conta no noso blogue…

Sen lugar a dúbidas, este trimestre… promete!

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!