![](http://2.bp.blogspot.com/-1l6ckOO2Qlc/TYYhKUO80mI/AAAAAAAAA_k/mM4h0lLXAlQ/s400/Nin%2Bun%2Bbiqui%25C3%25B1o%2B%25C3%25A1%2Bforza.jpg)
Hai bicos para sanar cando nos facemos dano.
Hai bicos porque si, porque alguén che ten cariño.
Tamén se dan bicos sen tocar: por exemplo, bicos de papel nunha carta ou bicos que se sopran e se mandan polo aire.
Non todo o mundo bica coa boca: os esquimós bican co nariz [...]”
Nin un biquiño á forza. Maite Canal Editora.
Pero é que ademais de todos estes bicos, descubrimos grazas á colaboración das nosas familias mil millóns de bicos máis: bicos que saben a chocolate, regaliz e menta -mmm deliciooooosos- ou a limón e pica-pica cando nos portamos mal.
Outros que saben a duzura, tenrura e ledicia. Bicos que son alimento para o corazón e bicos que fan estar... na lúa!
Bicos, bicos e... máis bicos!!! que hoxe, lles queremos regalar aos nosos papás ou a aquelas persoas que nos fan sentir especiais.
Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!
1 comentarios:
Hola Ricardo,gracias por acercarme a este cuento, no lo conocía y me ha parecido precioso.
Un beso.
Marta.
Publicar un comentario