Bienvenido

TERRORIFICAMENTE DIVERTIDO...

viernes, 29 de octubre de 2010

“Tumba por alí, tumba por alá, tumba, tumba, ja ja ja!!!” Por fin chegou o día de hoxe: o venres, día da semana no que celebramos no cole a festa do Samaín que noutros sitios lle chaman Halloween.
Como sabedes, curso tras curso, esta celebración marcou e segue marcando un momento importante do curso que, xunto a outros que vos iremos comentando no blog a medida que vaia avanzando o calendario, suscita unha gran variedade de actividades coas que, dende un punto de vista lúdico, traballamos e consolidamos aspectos vitais no noso proceso de aprendizaxe.
Así pois, xa dende o luns comezaron a chegar as primeiras cabazas decoradas coa axuda das nosas familias. Había cabazas de todos os tipos e para todos os gustos: vampiros, vaqueiros, princesas, morcegos, bolboretas, personaxes dos nosos contos favoritos...
a exposición quedou sensacional!
Cada día, nas asembleas matinais explicabamos cal foi o seu proceso de elaboración e quen nos axudou a facela: primeiro había que baleirarlles as pepitas que contiñan, algo moi sinxelo ao que axudamos nas nosas casas.
Logo, viña o máis complicado, e dado o perigoso deste paso todos e todas deixámollo ás nosas familias, había que facer os ollos, a boca e o nariz para darlle vida á nosa cabaza.
Por último, o paso máis divertido e creativo: poñer os complementos á cabaza de tal xeito que lle deran un aspecto do máis arrepiante e o certo é que as que tiñan luz dentro quedaron...
terrorificamente divertidas!
O xoves, fíxose, para as famlias, unha xornada de portas abertas para ver as exposicións de cada un dos corredores do centro. No noso caso, o corredor de Educación Infantil, encheuse de cabazas a ambos lados e os profes, decoraron as portas con elementos representativos desta data: cabazas, morcegos, esqueletes, bruxas...
Como, que non puidéchedes vir á exposición?... Pois velaí vai unha presentación coas cabazas da nosa clase, e unha vez máis, mil millóns de grazas ás familias, sen a vosa colaboración isto non sería posible...


Asemade, ao longo da semana levamos a cabo diferentes propostas de ensinanza-aprendizaxe que tomaron como eixo motivador o Halloween-Samaín.
Así, realizamos actividades de lóxica-matemática que traballaban aspectos relacionados coas series ascendentes e descendentes, a suma e a resta e a asociación de grafía e cantidade.
Tamén actividades de lecto-escritura como a lectura en gran grupo de contos reservados para esta época do ano tales como: El cumpleaños de Enrique (Edit. Edelvives) e Sonidos de Miedo (Edit. SM), que, a pesar de traballalos dende que tiñamos 3 anos, non cansamos de escoitar unha e outra vez.
Ademais, este curso, incorporamos a lectura do conto Corre corre, cabaciña (Edit. OQO) e o de A bruxa regañadentes (Edit. OQO). Foi moi curioso, escoitar o conto de Corre corre, cabaciña en Inglés (Run, pumpkin, run) da man dunha misteriosa e simpática bruxa que non era outra que a nosa teacher Karina... it was very fun, thank you teacher!


Pero a actividade que nos resultou especialmente divertida e creou situacións que axudaron a distender a atmósfera de traballo foi a de debuxar o noso propio monstruo. Tratábase dunha tarefa na que debiamos dar renda solta á nosa imaxinación, xa que lonxe do que estamos acostumados a debuxar, podiamos poñerlles, a estes extraños seres: dúas cabezas, tres ollos, dúas bocas, catro patas... e colorear cada parte do corpo da cor que quixeramos algo que creou situacións controvertidas. Os resultados, toooodos vosos. Que vos parecen?...

Finalmente e como recompensa polo traballo realizado ao longo da semana, o venres, despois do patio, hiper-ilusionados, puxemos o noso disfraz de esquelete e nerviosísimos comezamos a chamar polas cabazas ao tempo que o profe pechaba as persianas, non sen antes coller a un lugar reservado da clase a aqueles nenos e nenas aos que lles daban medo.

Resultou curioso comprobar como, a pesar de este curso ser os maiores de Educación Infantil, nesta ocasión foi a vez que máis de nós choramos sen atopar consuelo que nos aliviase. Aínda por riba, e cando a situación estaba máis ou menos controlada e nos dispoñiamos en fila polo corredor para dirixirnos cara o porche do pavillón dos maiores, volveron a saír de novo máis e máis maiores con máscaras e disfraces que daban moito medo e, a pesar de saber que eran nenos non atopabamos consuelo e chorabamos, chorabamos e chorabamos agarrados ao mandilón do profe...
Xa no baile que se organizou no porche do pavillón sur disfrutamos co resto de compañeiros e compañeiras das outras clases. Os nenos e nenas de 3 anos ían de cabazas e os de 4 anos de bruxas, as nenas, e de morcegos, os nenos. Estabamos requete-guapísimos e xa cun sorriso nos beizos disfrutamos máis ca nunca da festa de Samaín no cole.



Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

4 comentarios:

Profe J.Ricardo dijo...

Truco o trato hay que decir,
yo te haré, repetir.
Truco o trato hay que decir:
¡disfruta el Halloween!

Anónimo dijo...

Non vin vella, nin velliña, nin velliña nin vellón
Corre corre cabaciña, corre corre cabazón

KArina dijo...

Qur rara me vexo1Ata parezo unha "witch". Pero non vos preocupedes, que son unha "sweet witch".
Profe Ricardo, noraboa polo blog, estás facendo un magnífico traballo.
Saudiños a tod@s.

Anónimo dijo...

Ola Ricardo e "santa compaña"

Estou morto de medo logo de ver o voso blogue...

Cando teña medio listo o de musica xa vos pasarei o enlace para que o pasedes de medo bailando, cantando e escoitando

saúdos do duende musical
jluis