Bienvenido

CON MOITO AMOR!...

viernes, 26 de octubre de 2018


Cun chisquiño de retraso, esta semana farémosvos partícipe dun dos centros de interese que, xunto coa casa, vertebran parte das actividades da nosa aula durante estes días: a familia.
Sen lugar a dúbidas, a familia convértese nun elemento importante nas nosas vidas, pois constitúe o primeiro grupo social ao que pertencemos e nela establecemos a nosa base afectiva e cultural e adquirimos os valores e normas vixentes no noso contorno socializador.
Case temos claro que hoxe en día, existe unha diversidade de estruturas familiares, por iso, nas asembleas matinais tentamos fomentar o respecto e valoración da propia familia; ademais, procuramos achegarnos  aos distintos tipos de familias existentes.


Deste xeito, enseguida identificamos cales son os membros da nosa familia a partir do recoñecemento dos membros de familias de personaxes de ficción como a dos 3 osiños e Riciños de Ouro, Peppa Pig e mesmo os Simpson… así si!


Pois clarooo… os membros da nosa familia son nin máis nin menos que as persoas que viven connosco na casa. Ben, todo en orde ata que un dos nosos compañeiros comezou a engadir novos membros a estas unidades familiares: as madriñas e padriños, os primos e primas, incluso hai quen engadiu aos seus amigos e amigas, pero non, por moito que os queiramos, moitas veces os nosos amigos e amigas non son da nosa familia.
Porén, establecemos como se pode demostrar todo o que queremos ás nosas familias: abrazos, bicos, caricias…, mesmo hai quen dixo que as “cosquillas” serven de mostra de cariño, pois si… por que non?


Ao tempo, nestas asembleas conversamos acerca dalgunhas das responsabilidades dos membros que compoñen a nosa familia… uf!… decatámonos que teñen responsabilidade por partida dobre!… pois ademais de desempeñar un traballo fóra da casa, tamén desenvolven múltiples actividades no fogar: lavar, cociñar, facer a compra… canto traballan! Neste senso, entre todos e todas coidamos que o mellor sería botar unha man nalgunhas tarefas cotiás como recoller os xoguetes, vestirnos e espirnos case sen axuda, axudar na compra, poñer a mesa…, incluso hai quen dixo que axudaba a limpar os cristais,… case nada!
Asemade, e como vén sendo habitual para deixar testemuña dos nosos descubrimentos e aprendizaxes, nestes días reservamos un tempo para debuxar a algúns dos membros da nosa familia; uns debuxos cada vez máis de súper-maiores aos que engadimos detalles moitas veces desapercibidos como as pestañas, os dedos nas mans e ata diferenciamos o sexo a través do pelo ou vestimenta. Quedaron uns debuxos con taaanto amor!…


E para rematar estes días de intenso traballo, que mellor que celebrar onda GAEL, MARTÍN C., SOFÍA e ÁNGEL dos aniversarios propios do mes de outubro que,  ilusionados, desenvolveron as rutinas propias deste momento e pasaron cadansúa fotografía para a tarta de 4 ANOS... que poucos quedamos na tarta de 3 anos!


Agora xa, toca gozar desta semana que se presenta cuxo eixo motivador será o Halloween-Samaín. As nosas conversas comezan xa a encherse de bruxas, morcegos e pantasmas que farán que a nosa aula e o noso cole se convirtan nunha escola encantada, será algo… terrorificamente divertido!


Un saúdo e non esquezades que... o noso blogue se alimentará dos vosos comentarios!

"... COMO ROBIN HOOD!"

viernes, 19 de octubre de 2018


Sabedores das posibilidades da comunicación non verbal en Educación Infantil, dende comezo de curso aproveitamos para lembrar, memorizar e  mimar diferentes cancións que nos permiten un primeiro achegamento a unha nova forma de comunicación e representación: a linguaxe musical e corporal.
As linguaxes artísticas constitúen unha forma de comunicar aspectos da vida cotiá, empregando elementos, materiais, soportes e técnicas sinxelas, ricas e froitíferas que permiten o desenvolvemento de actividades que estimulan e potencian a imaxinación, curiosidade, o pensamento crítico, creativo, a exploración e experimentación, a sensación, percepción...



Foron moitas as cancións aprendidas o curso pasado, algunhas servían de rito cotiá e outras de momento de liberación e equilibrio entre traballo e xogo.
Neste senso, contamos coa canción do silencio, dos bos días, dos días da semana, dos meses do ano... que seguen incorporadas á nosa parrilla de clase. Tamén con outras cancións máis instrumentais que nos permiten un achegamento ao ritmo e melodía: Arco Iris, Noche de Terror, La marcha de las letras..., e mesmo a recente incorporación de Robin Hood, unha canción que ao tempo que nos serve para en auténticos cabaleiros medievais, identificamos e situamos as partes do corpo indicadas en cada caso... que ben o pasamos!


Foi tal a expectación desta canción ás nosas sesións de baile que descubrimos, identificamos e valoramos o personaxe de Robin Hood que roubaba aos ricos para darllo aos pobres.



Por outra banda, e como recompensa ao noso comportamento e bo saber facer no momento de traballo individual, vimos varios capítulos que tomaban como protagonista a Robin Hood: o cabalo, o arco coas frechas, a diana... fabuloso!
O que está claro é que cada vez gozamos máis deste tempo de baile libre e/ou semidirixido; un tempo que resulta cada vez máis organizado, sentido e vivido no que hai que estar en silencio para escoitar cada parte e seguir o ritmo e consignas establecidas en cada retrouso.


Con estes momentos de expansión vital no que deixamos que o noso corpo libere enerxía, ao tempo desenvolvemos a escoita activa e atenta, a agudeza auditiva, a audiopercepción… bailar, bailar é divertido!


Agora xa, na vindeira semana, o cole encherase de cabazas, morcegos, demos e bruxas… é tempo de Halloween-Samaín e tentaremos que este curso sexa vivido máis intensamente, controlando e dominando emocións e sentimentos… case case preparados! Serán uns días terrorificamente divertidos… HA HA HA!


Un saúdo e non esquezades que... o noso blogue se alimentará dos vosos comentarios!

MUNELA, BENVIDA!!

jueves, 11 de octubre de 2018


Como xa vos anunciaramos o curso pasado, a mascota de 4 anos chámase MUNELA. MUNELA é alegre, divertida e moi curiosa, sempre atenta para descubrir os segredos e misterios que se agochan ao seu redor.
Nestes días nos que a festa segue tan presente na nosa cidade -San Froilán está a piques de rematar-, redescubrimos a MUNELA a través da lectura da historia motivadora da primeira unidade didáctica: “La cama nueva de Munela”. Así pois, coñecemos elementos tan disparatados como que para pensar en cousas serias, MUNELA cólgase cabeza abaixo dunhas barras, ou mesmo que non lle gusta a auga e que cando lle toca ducha, PABLO e BERTA perséguena coa mangueira ata que se enxaboa por todos lados... que locura!



Do mesmo xeito que MUNA cando tiñamos 3 anos, MUNELA durante este curso atoparase situada nun lugar privilexiado da aula e converterase nun excepcional eixo motivador que nos presentará, a través das súas historias, cada centro de interese... canto traballo nos agarda este curso!
Pero... na aula hai dúas MUNELA?... Claro, temos unha MUNELA na zona do traballo obrigatorio a carón de MARTÍN F. e outra MUNELA na zona da asemblea que se converterá en aliada do súper-encargado... fantástico!


Como podedes imaxinar, as comparativas entre MUNA e MUNELA resultaron inevitables: cor característica, número de ollos, brazos e pernas, cornos de cor amarela idénticos, mochila e bolso case case igual... Ao tempo, coidamos na que será a nosa mascota de 5 anos: MUNÍBAL. Todos son diferentes, pero xuntos forman unha gran familia: “Los increíbles MUN”.


Esta semana de presentación de mascota, MUNELA tivo un papel  protagonista e xuntos compartimos diferentes momentos da xornada: o conto, o momento do xogo libre e/ou dirixido en rincóns, o momento do tempo de lecer...


Asemade, e como actividades para deixar testemuña dos nosos descubrimentos e aprendizaxes, coloreamos sendas actividades impresas nas que MUNA, unha vez máis, é o elemento motivador ideal.


Neste senso, nunha das actividades impresas, aproveitamos para recrear o noso esquema corporal ao que cada vez integramos máis elementos… canta cor!.. .canto detalle!… parabéns!…


Siii, aínda que MUNELA será a protagonista de cada historia, non estará soa e un curso máis PABLO e BERTA ensinarán a MUNELA a comprender o seu pequeno-gran mundo… ser un monstro non é de todo doado! 


Para iso cadaquén rodeou con rotulador e coloreou con cera plástica a un ou outro personaxe segundo o propio sexo. Ademais, para disipar dúbidas no que a cores se refire, estes días as siluetas de PABLO e BERTA presiden a nosa aula… por se eramos poucos!


E para rematar… que mellor que decorar un tiovivo case case igual ao do San Froilán… parece sinxelo, pero moito ollo, á norma de non levantar o rotulador, engadimos por primeira vez a realización de series de dúas cores… bonitas, bonitas combinacións de cores...


Un saúdo e non esquezades que... o noso blogue se alimentará dos vosos comentarios!

SAN FROILÁN 2018.

viernes, 5 de octubre de 2018

Nuns días nos que en Lugo se respira xa olor a polbo e a cachelos, a nosa aula comeza a vestirse de festa e as conversas arredor da inminente celebración do San Froilán 2018 supuxeron  distintas experiencias que non pasamos por alto.
Así pois, desenvoltas as rutinas e tarefas cotiás propias do súper-encargado, as asembleas matinais de principio de curso están a resultar un chisquiño máis longas que de costume, pois ademais de servirnos para establecer e consensuar parte das normas que rexerán a vida da aula ao longo do curso, cadaquén, de xeito cada vez máis natural e espontáneo aproveita para contar interesantes anécdotas propias.
Neste senso, a celebración do San Froilán trouxo consigo diferentes faladoiros onde o eixo vertebrador foron fundamentalmente as barracas.
Nas conversas dirixidas deste curso faremos especial fincapé nas regras que rexen os intercambios lingüísticos: erguer a man para falar, ser pacientes e agardar a quenda en silencio, respectar e escoitar cando un compañeiro ou compañeira fala, non acaparar sistematicamente as conversas... Tendo máis o menos claras estas e outras normas básicas de diálogo fixemos diferentes achegas sobre como vivimos o San Froilán...


Como podedes imaxinar, San Froilán na nosa aula son barracas, atraccións e lambonadas..., este curso nótase que xa non somos os pequerrechos do cole e o “tren de la bruja” centrou parte das conversas, expectantes por montar nesta atracción no que a pesar do nome, PABLO A. e VALERIA deixaron claro que non hai ningunha bruxa, senón un pallaso que, vasoira en man, ameniza a viaxe... soa xenial!


Tamén falamos das colchonetas, dos karts, do tren, do scalextric..., e por suposto das atracción dos máis maiores, que se ben temos claro que non podemos montar, chámannos a atención un montón... 
Neste senso, e como actividade final que servirá como testemuña desta e outras experiencias significativas que viviremos durante o curso, deixamos voar a nosa imaxinación e creatividade recreando o noso San Froilán particular: soles, nubes, corazóns, árbores, esquemas corporais aos que cada vez lles faltan menos detalles..., mesmo hai quen se atreveu a debuxar un polbo... parabéns!


Por último, para rematar estas e outras actividades que serven de preludio á troula que presidirá a nosa cidade nos vindeiros días, que mellor que decorar o corcho do corredor cos polbos que pintaramos días atrás... bonito, bonito quedou o corredor vestido de festa... siii, o San Froilán 2018 está aquí!


Agora xa, toca gozar da festa e aproveitar para coller folgos renovados, axiña comezaremos os cadernos de actividade de MUNELA, mentres, seguimos consolidando, ampliando e reforzando conceptos e normas na realización da actividade individual... case case preparados!


Un saúdo con sabor a polbo sanfroilanceiro e non esquezades que... o noso blogue se alimentará dos vosos comentarios!