CARGADIÑOS DE AGASALLOS, OLÉ, OLÉ, OLÁ...

Uf!... vaia primeira semana de trimestre máis intensa!...

Despois das vacacións, esta semana voltamos ao cole e aínda que a máis de un lle custará coller de novo o ritmo de traballo da aula, quen máis e quen menos desexaba que as vacacións rematasen e así ver a todos os nosos compañeiros e compañeiras e ao profe.

O martes, como unha mañá máis, comezamos coas rutinas de entrada e coa asemblea matinal. Unha asemblea matinal na que se introduciron novidades: aprendemos e mimamos unha nova estrofa da canción de “Buenos Días”, novas tarefas para o súper-encargado (escritura do seu primeiro apelido -o segundo apelido deixámolo para o terceiro trimestre- e lectura de frases... sinxelas? cos fonemas traballados -aquí polo momento suamos todos ou case todos-), puxemos no panel das rutinas a tarta dos aniversarios de 5 anos -menuda festa!-...Aaah! e tamén contamos do 0 ata "el infinito y más allá"...

Evidentemente, despois de tanto tempo sen vernos, tiñamos mil millóns de cousas que contar, sendo o máis importante deixar claro-clarísimo todo aquilo que nos deixaron Papá Noel e os Reis Magos... a máis dun anuláronselle os sentidos, unha locura!

Non fomos bos, nooon, fomos, re-que-te-bos, e viñeron máis cargados de agasallos que nunca, veremos senón ten que saír máis dun da casa para poder gardar tantos xoguetes...

E no cole?... Que nos deixaron para o cole?... 

Foi entón entón cando o profe nos contou que as Súas Maxestades os Reis Magos de Oriente nos deixaran no ordenador un e-mail.

Pero..., un e-mail?, que é un e-mail?

Pois un e-mail, é unha carta, pero no canto de escribila en papel escríbese no ordenador e, no canto de enviarse nun sobre e cun selo precisamos ter conexión a Internet, entendido?...

No e-mail, as Súas Maxestades, os Reis Magos de Oriente explicábannos cousas tales como que ao longo de todo o ano agóchanse nas nubes, que nos temos que portar fantástico tanto na casa coma no colexio, déronnos as grazas por todas as galletas, trociños de turrón e vasiños de leite que lles deixamos nas nosas casas na Noite de Reis... ademais tamén, nos preguntaban se nos gustaran os agasallos que nos deixaran na casa e no cole. No cole?..., pero se non había agasallo por ningures!...

Neste momento, comezamos a buscar os agasallos que nos deixaran os Reis Magos que, ao igual que o curso pasado, agocharon no rincón da cocinita.

Nerviosos e moi entusiasmados, desexabamos abrir cada agasallo para descubrir o que nos deixaran, pois non tiñamos nin a máis remota idea do que se podía agochar en cada un, e posto que nesta ocasión non levaban o nome do Rei que o trouxo, decidimos seguir lendo o e-mail.

Para que cada un de nós tivese a oportunidade de abrir un agasallo, o profe organizou 3 grupos, e ao ao sinal de: “preparados, listos, xa!” un tras un fomos abrindo cada un dos paquetes.

Comezamos polo agasallo mediano que viña de parte do Rei Melchor...

XUSTO O QUE PRECISABAMOS!...

Logo, seguimos polo agasallo máis pequerrecho, era o agasallo do Rei Gaspar...



SIII, O AGASALLO QUE PEDIU O PROFE!...

E para rematar, totalmente fora de nós mesmos, abrimos o agasallo máis grande que non podía ser de ninguén máis que do Rei Baltasar...

LOCURAAA!!!...

Ao longo de toda a mañá, as conversas espontáneas entre nós estiveron vencelladas cos agasallos que nos trouxeran tanto Papá Noel coma os Reis Magos. Incluso, algún de nós recibiu a visita do Apalpador… que afortunado!



O APALPADOR



Por iso, e tendo en conta que hoxe non había lugar a “ficha”, o profe pediunos que debuxaramos algún dos agasallos que nos trouxeran. Pero que casualidade, que a máis dun “non lle acordaba”, xusto nese momento, que agasallos tivera este Nadal… únicos!

Asemade, e aproveitando o conto da unidade didáctica na que Pascuala levou para o cole o seu agasallo de Nadal favorito, -un crebacabezas nada máis e nada menos-, o profe deixounos levar o venres o noso xoguete preferido: coches teledirixidos, xogos de mesa, un maletín de médicos, Monster High e, un curso máis, bonecas, moooitas bonecas…

A experiencia resultou interesante, porque soubemos compartir. Unha mágoa que, nesta ocasión non souberamos xogar coma nenos e nenas de 4 anos. Así, tras os avisos pertinentes, e varios xoguetes “rompidos”, rematou o tempo de xogo libre para garantizar que todos e todas levariamos cadanseu xoguete máis ou menos san e salvo... lección aprendida!

Nooon, non todo acabou aquí… nin moito menos! Pois para que vexades que xa metimos segunda e que traemos as pilas cargadísimas, xa esta semana retomamos de novo a actividade da “Mochila Viaxeira” que viaxou á casa de UNAI, Pascuala será a convidada especial durante esta semana de LEO, intercambiamos os libros da actividade do préstamo semanal, comezamos a ler dous novos fonemas /N/ e /Ñ/ e moitas cousas máis das que vos iremos dando conta no noso blogue…

Sen lugar a dúbidas, este trimestre… promete!

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

ATRÉVETE A SOÑAR!

A mañá do xoves 20 de decembro resultou un tanto especial, pois ninguén de nós podía imaxinar que teriamos unhas novas tan especiais...

Coma se dunha mañá máis se tratase, iniciamos a asemblea matinal, e con ela as rutinas que dan inicio aos distintos momentos da xornada escolar: elección do súper-encargado, fichaxe de ausencias e presencias, constatación do tempo atmosférico. Foi xusto nesta última rutina, cando o profe se decatou que alguen nos deixara un agasallo en forma de carta.

Todos e todas estabamos confusos e impacientes por saber quen nos enviaba aquel sobre no que se puidemos ler: “PARA 4 ANOS B”, ninguén tiña nin a máis remota idea de onde saíra.

Rapidamente, as hipótesis non tardaron en aparecer: “é da nai de … porque quere vir a falar contigo, profe”, “nooon, seguro que son notas para levar hoxe para a casa”… todas estas suposicións foron erróneas, pois na parte frontal poñía de quen viña esa carta.

Desta maneira, e da man de CARLA V., a nosa súper-encargada, abrimos aquel sobre que viña nada máis e nada menos que de Oriente, das SS.MM. os Reis Magos que, un curso máis, nos deixaran a súa mensaxe para que fosemos preparando as nosas cartas.

O certo é que resultou doado determinar que agasallo non debe faltar esta noite na nosa árbore de Nadal: coches teledirixidos, helicópteros, baby Nenucos, patinetes, maquillaxe de maiores...

O máis complicado foi poñernos dacordo co que queremos que nos deixaran para a clase, a pesar de que durante a semana, nas actividades de lecto-escritura das asembleas matinais, o profe nos fose avisando que tiñamos que ir pensando que agasallos nos gustaría que este curso nos trouxeran os Reis Magos de Oriente.
Unicamente lles poderiamos pedir 3 cousas: unha a Melchor, outra a Gaspar e outra a Baltasar. 
Como podedes imaxinar, o aluvión de xoguetes que se nos ocurriron nun abrir e pechar de ollos foi do máis ultra-moderno, algúns deles case imposibles para unha clase. Bonecas, coches de F1, un novo set de perruquería e outro de médicos, un barco pirata que non esté “rompido”, máis pezas para facer coches, máis animais para a granxa, máis...

Neste intenso debate, quedou máis que evidente, o dificilísimo que nos segue resultando erguer a man para falar, respetar as quendas de palabra e escoitar con atención cando fala un compañeiro ou compañeira... axiña o lograremos, pero hoxe por hoxe, cústanos un mundo!

Agora tan só queda agardar a que comece de novo o cole o martes 8 de xaneiro e descubrir, se este curso nos trouxeron todo o que pedimos e escribimos na carta de 4 ANOS B que o profe lle entregou aos Reis Magos na súa visita ao cole.

Como?... Que aínda non sabedes o que lles pedimos para este curso?... Pois velaí van as nosas cartas. Tócavos  a vós interpretar os nosos debuxos...

Un saúdo moooi NeRvIoSo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

COMEZAMOS UN ANINOVO: FELIZ 2014!!!

O NOSO DESEXO DE NADAL...

Neste día tan especial, gustaríame desexar a todos cos que compartín un sorriso, unha bágoa, un soño ou simplemente un momento da vida e deixástedes unha pegada en min; que nunca vos falte un soño polo que loitar, un proxecto que realizar, algo que aprender, un lugar onde ir e alguén a quen querer. 

OS NENOS E NENAS DE 4 ANOS B DESÉXANVOS UN BO NADAL NO QUE TODOS OS VOSOS DESEXOS SE CONVIRTAN EN REALIDADE.

NON SOÑES A TÚA VIDA. 

VIVE OS TEUS SOÑOS.

TEMPO DE NADAL...

Como pasa o tempo!... Parece que foi onte cando comezabamos de novo o cole e xa rematamos o primeiro trimestre de 4 anos...

Esta semana, por tratarse da derraderia do trimestre e por estar metidos de cheo no Nadal, resultou verdadeiramente sorprendente. Estivo cargada de mancheas de emocións, quilos de sorpresas e toneladas concentradas de ilusións compartidas... 

Comezamos a semana ultimando os derradeiros detalles que nos serviron para vestir a nosa porta de Nadal. Unha porta que luciu máis que nunca, grazas, en parte, á actividade na que, as familias, participastes de xeito activo. Bonita, bonita, quedou a porta da nosa aula vestida de Nadal... Mil millóns de grazas familias... quedaron unhas campás sensacionais!

Asemade, estes últimos días de trimestre aproveitámolos para repasar e consolidar algúns dos conceptos traballados ao longo destes 3 meses e unha vez preparado o arquivador no que se organizan tooodas as actividades impresas realizadas durante o trimestre, repasamos, case unha a unha, a tarefa encomendada, que título lle escribimos, que materiais había que empregar en cada tarefa... 

Para iso, os días previos, traballamos con esmero e saber facer nas portadas e contraportadas do arquivador que, como non podía ser doutro xeito, tamén se vestiron de Nadal.

Creamos e recreamos en mil e uns debuxos libres, sen modelo, o Nadal, un exercicio que nos serve para desenvolver a imaxinación e creatividade e co que expresamos a nosa visión particular do mundo.

Pero sen lugar a dúbidas, o xoves foi o día máis xenial, comezaremos polo principio...

Coma se dunha mañá máis se tratase, iniciamos a asemblea matinal, e con ela as rutinas que dan inicio aos distintos momentos da xornada escolar: elección do encargado, fichaxe de ausencias e presencias, constatación do tempo atmosférico. Foi xusto nesta última rutina, cando o profe decatouse de que pola noite alguén estivera na nosa clase deixándonos un agasallo en forma de carta.

Todos e todas estabamos confusos e impacientes por saber quen nos enviaba aquel misterioso sobre no que se lía “PARA 4 ANOS B”, pois  ninguén tiña nin a máis remota idea de onde saíra.

Da man de CARLA V., a nosa súper-encargada, abrimos aquel sobre non sen antes aventurarnos a adiviñar quen ou quenes nos podían mandar unha carta. Asegurámosvos que as respostas, resultaron do máis orixinais, pero nada máis lonxe da realidade, pois a carta viña de Oriente, das SS.MM. os Reis Magos.

No seu texto, descubrimos que o venres os Reis Magos visitarían o noso cole, e que para ese día, teriamos que ter preparadas as cartas.

Non había tempo que perder, e entusiasmados coma nunca, todos e todas elaboramos cadansúa carta debuxando aqueles agasallos que agardamos ver na nosa árbore de Nadal na mañá de Reis.

Ademais desta grata sorpresa, o xoves por fin chegou o tan ansiado e desexado aniversario de LOIS. Non se trata dun aniversario calquera, nooon, trátase do último aniversario do ano; un aniversario que marca máis que nunca o paso do tempo, pois á volta das vacacións teremos no taboleiro das rutinas a tarta... dos súper-maiores, a tarta de 5 anos!

Da man dun LOIS nervioso e entregado, levamos a cabo todas as rutinas establecidas para este momento e con canción das Monster High incluída, a petición do noso anfitrión, degustamos un delicioso cake con bolichas de chocolate... estaba rico rico!

E para rematar a semana... todo o vivido durante o venres.

Non tivemos asemblea, nin tampouco fixemos ficha, nin xogo libre nos rincóns... era un día de festa, de nervios e de ilusión.

A primeira hora, preparámonos para participar na actividade dos “Cantos de Reis”, unha actividade na que “intercambiamos” panxoliñas entre clases.

Fixemos o intercambio coa clase de 1ºC da profe Thais A. que nos cantaron a panxoliña de “Arbolito de Navidad” e nós, convertidos nunhas auténticas súper-stars, lles representamos “El mosquito impertinente”; unha panxoliña diferente na que ata os máis reticentes na clase, estiveron... colosais!

E para repoñer forzas logo dunha xornada tan intensa, unha merenda especial: turrón, froitos secos, galletas e, chocolate, moooito chocolate... 

Pero... e os Reis Magos?... cando chegan os Reis Magos?... Esta foi a nosa gran preocupación ao longo da xornada. Tardáronnos unha eternidade, pero unha eternidade que pagou a pena por vivir e revivir a maxia do Nadal no que os maiores voltan a ser nenos por uns intres.

Agora non esquezades que... os Reis Magos existen!, existen no corazón de cada un dos que cren neles!...

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

O TREN DE MARTIÑO CHU, CHU, CHU...

Mergullados de cheo no ambiente propio do Nadal no que as rúas se enchen de luces de cores, escoitamos panxoliñas e a chegada de Papá Noel e das Súas Maxestades os Reis Magos de Oriente está cada vez máis próxima, durante estes días traballamos o conto de Cando Martiño tivo ganas de mexar na Noite de Reis (Edit. Kalandraka) que nos serviu para descubrir novos elementos representativos destas datas.

Así, a partir do acontecido a Martiño durante esa noite que tan máxica e especial nos resulta, participamos a nivel de ciclo, coa colaboración da Biblioteca Municipal de Rianxo, en diferentes actividades.

O primeiro de todo, e unha vez lido e relido o conto, -esta historia si é súper-rechiflante-, comentamos, como non podía ser doutro xeito, aquilo que nos gustaría que nos trouxeran Papá Noel ou os Reis Magos. Dende todos os accesorios e complementos habidos e por haber de Peppa Pig e das nosas “divinas de la muerte” preferidas (Monster High), ata helicópteros, baby Nenucos e dinosaurios que se convirten e reconvirten en mil millóns de cousas... todo do máis ultra-moderno!

Falando, falando... unha das nosas compañeiras comentou que lles pediría aos Reis Magos o conto de Sonidos de Miedo (Edit. SM)... como?, un contooo???... Foi o contexto ideal para introducir que o Nadal é tempo de agasallos e que entre as sorpresas non debería faltar alomenos un conto.

Pero… que conto nos gustaría para este Nadal?

Uf!, ao longo deste trimestre foron moitos e variados os contos lidos e traballados na clase e na casa a través da actividade do préstamo semanal, servíndonos para crear un clima de diversión e festa que resulta tan grato e estimulador para a aprendizaxe. Deste xeito, dende La casa de la mosca fosca (Edit. Kalandraka) ou La cebra Camila (Edit. Kalandraka) ata o de Sonidos de Miedo (Edit. SM) ou A que sabe a lúa? (Edit. Kalandraka), entre outros moitísimos…

Tomando como eixo as conclusións destas asembleas, realizamos unha actividade impresa que o luns levamos para decorar a Biblioteca Municipal de Rianxo. Nesta actividade que tamén realizaron os súper-maiores de 5 ANOS, tiñamos que escribir o noso nome e o título do noso conto favorito.

Pola contra, os máis pequerrechos e pequerrechas, os nenos e nenas de 3 ANOS, decoraron cadanseu vagón simulando o tren que Martiño lle pedira aos Reis Magos e que os nenos e nenas de 4 e 5 anos cargariamos cos títulos dos nosos contos favoritos. Pero,… e a locomotora?... Tocounos a nós, así que ao xeito e sen garabatos traballamos en equipo para sacar adiante un traballo… perfecto!

Xa o luns, e tras facer a conta atrás a semana anterior coma se dun grande acontecemento se tratase, a 3ª hora fomos á Biblioteca Municipal de Rianxo e… nooon choveu,… incrible!, verdade?...

Da man de Sofía, a bibliotecaria e que moitos de nós xa coñecemos por acudir algunha que outra tarde á biblioteca coa nosa familia, adentrámonos, unha vez máis, -e xa van unhas cantas-, na fascinante historia de Martiño. Tanto nos apaixona este conto que varios de nós, non puidemos reprimir as ganas e adiantámonos aos acontecementos varias veces... sentímolo, Sofía!

Logo do conto, e tras coñecer os títulos que agardan para este Nadal os nosos compañeiros e compañeiras de 4 ANOS A, ollamos de xeito libre, e máis ou menos organizado, os contos da biblioteca… buf, ahí si hai contos!

Pero esta semana, ademais da visita á Biblioteca Municipal de Rianxo, no cole organizouse unha actividade a nivel de centro para conmemorar o centenario do nacemento de Celso Emilio Ferreiro. Co motivo do devandito centenario, propúxose a todos os centros de ensino de Galicia participar nun recitado da poesía Deitado frente ao mar o mércores 12 de decembro ás 12:00h. da mañá, é dicir o 12-12-2012 ás 12:00h.

Foron varias as clases dos maiores as encargadas de recitar extractos poéticos deste escritor galego nado en Celanova (Ourense).

Para pechar o acto, todos xuntos, máis que cantar, bailamos, a versión rap da devandita poesía á que se lle rendía tributo.

E para a vindeira semana?... Remate final a este primeiro trimestre de 4 ANOS!... Será unha semana de intensa actividade na que levaremos para a casa todos os traballiños realizados e na que viviremos máis que nunca toda a maxia do Nadal… preparados para voltar a ser de novo nenos e nenas?... Será xenial!... 

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

DOCE CONTA ATRÁS...

Comezamos un novo mes, o mes de decembro, un mes que na nosa clase vivimos dun xeito especial ao traer consigo variadas e divertidas sorpresas que agardamos durante todo o curso e que, dado o cúmulo de experiencias que suscitan, atópanse moi presentes nas nosas conversas cotiás: a lectura de contos de Nadal, o último aniversario do ano -tranquilo LOIS que xa che queda menos-, a carta ás SS.MM. os Reis Magos de Oriente e a rutina do “Calendario de Adviento”.

Así pois, o luns o profe trouxo, tal e como prometera, o tan agardado: “Calendario de Adviento”. 

No “Calendario de Adviento” deste curso, aparece a ilustración dun debuxo animado de sobra coñecido por todos e todas. Non se trata dun debuxo animado calquera, nooon, aparece un debuxo animado “de chicas”: Hello Kitty, un feito que suscitou polémica froito do estereotipados que xa estamos moitos de nos.

Cada mañá, abrimos a portiña do día correspondente e, o súper-encargado/a, come a chocolatina tras descubrir o debuxo que se agocha en cada unha das súas ventás... mmm deliciooosas!

LUNS: DIEGO.

MARTES: DANIELA.

MÉRCORES: RODRIGO.

VENRES: MENCÍA.

Esta rutina cotiá, un curso máis, proporciona distintas situacións de ensinanza-aprendizaxe que non deixamos escapar, pois ademais de realizar actividades relacionadas coa lóxica-matemática tales como contar, sumar, restar, identificar o número do día no que nos atopamos… propicia multitude de conversas sobre esta data que tan máxica e especial resulta para nos.

Asemade, e para dar a benvida na nosa aula ao Nadal como verdadeiramente se merece, o súper-encargado/a de cada día, gorro de Papa Noel incorporado, ademais de escribir as palabras que vai indicando o profe e que, na medida do posible, están vencelladas co centro de interese que estamos traballando (o Nadal e a rúa), agora tamén comenta aquilo que non debería faltar na súa árbore na noite de Papa Noel ou dos Reis Magos, pois pronto, moi pronto, escribiremos a carta; unhas cartas cargadas de soños, desexos e ilusións...

Pero sen lugar a dúbidas, o feito que marcou a semana foi a presenza das SS.MM. os Reis Magos de Oriente no cole, si, si... no cole!

Sabedes que as SS.MM. os Reis Magos de Oriente e Papá Noel vixíannos dende o alto das nubes?... Pois non só iso, senón que o outro día, cando o profe viña para o cole e mirou para o ceo puido ver detrás dunha nube a barba de Melchor... impresionante! E o máis sorprendente aínda, o mércores, unha das profes que primeiro chega ao cole, contounos que as SS.MM. os Reis Magos de Oriente, levantaron as persianas da nosa clase, borraron o encerado e lle deixaron ao profe un bombón ao carón da ventá, quedamos... sen-pa-la-bras!

Agardamos que estedes preparados para vivir o Nadal con 4 ANOS B, pois as sorpresas non acaban máis que comezar...

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!