Bienvenido

UNHA ESCOLA ENCANTADA.

viernes, 28 de octubre de 2011

Siiii!!!..., por fin chegou o tan ansiado venres, e con el o Samaín, unha festa que noutros sitios lle chaman Halloween…
Pero… que se celebra no Samaín?
A celebración do Samaín en Galicia non é unha moda nova. A súa orixe remóntase miles de anos atrás, arredor do século I a.C.; época na que os celtas celebraban a fin do verán e o comezo da época escura.
Durante a noite do Samaín, os celtas crían que se abría unha porta entre o mundo dos vivos e o dos defuntos. Unha das costumes nesta celebración era a de amontoar e pintar as caveiras dos seus familiares falecidos e deste xeito indicar o camiño a casa ás almas dos familiares e asustar ós inimigos que trataran de atacalos.


Así, e para coñecer un pouquiño máis aspectos vencellados a esta data do calendario, ao longo desta semana levamos a cabo varias actividades cuxo eixo motivador foi o “Samaín”: pintamos arañas para a porta da clase e así darlle un aspecto máis aterrador, o profe leunos contos cuxos personaxes eran pantasmas, bruxas, esqueletes…, tamén realizamos varias actividades impresas nas que coloreamos a Enrique, un dos personaxes dos nosos contos favoritos (“El Cumpleaños de Enrique” (Edit. Edelvives)),

decoramos con témpera e purpurina de cor laranxa cabazas terroríficas… Asemade, e unha vez que xa sabiamos cousas sobre o Samaín, o profe propuxo nunha das asembleas matinais un torbeliño de ideas no que tiñamos que dicir elementos representativos desta celebración: cabazas, pantasmas, castelos encantados, morcegos, Frankenstein… e moitíiiiiisimas cousas máis. Esta actividade serviunos para comprobar que iso de erguer a man para falar, de agardar a quenda e de escoitar con atención ao resto de compañeiros e compañeiras en silencio, aínda nos custa un pouquiño, pero paciencia que o lograremos, estamos convencidos.
Outro día, aproveitamos para meterlle un susto a Karina, a profe de Inglés. O que non sabiamos é que ela tamén nos tiña preparada unha “little surprise” e nun abrir e pechar de ollos converteuse nunha “witch”.
It was very fun, thank you teacher!







































Por outra banda, e por se todo isto fose pouco, unha vez máis dende o centro pediuse a colaboración das nosas familias para a elaboración das cabazas; había para todos os gustos: dende bruxas, vampiros e pallasos, ata personaxes dos nosos debuxos animados favoritos, e ata unha cabaza moi especial que arrecendía… mil millóns de grazas, familias! Este curso, as cabazas expuxéronse nas fiestras do cole e ao serán, os profes acenderon as velas que levaban dentro e deste xeito o cole parecese que estaba encantado como o castelo no que vivía a pantasma Enrique.
Pero sen lugar a dúbidas unha das actividades máis terrorificamente divertida, foi a elaboración do mural do Samaín. Con témpera e pinceis, pintamos un inmenso castelo en papel continuo. Tratábase dun castelo encantado, no que os seus habitantes eran unhas pantasmas moi especiais,… uuuuuuu, a ver si os coñecedes?

O venres, despois do recreo, puxemos o disfraz de vampiro e nerviosos non, nerviosísimos, agardamos a que os maiores, vestidos de seres monstruosos nos cantaran unha canción moi divertida.
Aínda que ao longo da semana o profe intentou concienciarnos para o que ía acontecer o venres, a máis de un escapóuselle algunha que outra bágoa, pero é que os maiores traian unhas máscaras e unhas cabazas arrepiantes, buf… metían un medo!!!
Tamén recibimos a visita dalgúns dos nenos e nenas que o curso pasado tiña o profe, agora xa convertidos nuns súper-maiores, cantaron connosco a canción de “Truco o trato”. Así, deste xeito foi como os máis pequerrechos do cole vivimos o noso primeiro Samaín, unha semana monstruosa chea de cabazas, morcegos e meeeedo, moitas historias de medo. Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

4 comentarios:

Anónimo dijo...

Co asustadas que estabamos algunhas con este dia...
Que ben o pasaron, o de dar sustos é emocionante!

Anónimo dijo...

que ben o pasaron os nosos pequerrechos!!!!
ben, aínda que algún pasou moito mediño

Anónimo dijo...

Un castillo supermegalogrado y unos vampir@s guapísim@s...la pena es que dentro del programa de actividades del Samaín se continúe asustando a los peques y a los no tan peques....
Tus ex-pupils super-mayores y super-guapos, ya ves que no se olvidan tan facilmente de ti...
UN BESO PITU

Anónimo dijo...

Ese día fue un día de "surprise surprise", je,je. "We had a lot of fun". Nos lo pasamos tod@s genial, a qué si.
Profe Ricardo, aprovecho para felicitarte por tu blog. Congratulations!!!!!Por cierto, que tienes enlaces muy interesantes y algunos en "English". Excellent.
Saludos a tod@s.
Teacher Karina.