Bienvenido

MEDO, TIRULECA TEN... MEEEDO!!

domingo, 15 de mayo de 2011

Ao longo destas semanas estivemos mergullados na elaboración do noso derradeiro conto cooperativo en Educación Infantil que realizamos co motivo da actividade conmemorativa do “Día do Libro” e o “Concurso de Contos” que, como cada curso, se organizaou no cole.


Lembrades o conto de “A festa da primavera” que coa vosa axuda elaboramos cando tiñamos 3 anos, non?...


E o conto titulado: “Miñoca e a máquina do tempo” no que a nosa estreliña amareliña marchaba de viaxe á Idade de Pedra?...


Pois este curso, a súper-protagonista do noso conto foi a Galiña Tiruleca... Efectivamente, a Galiña que alá polo mes de outubro decoramos a partir de distintos materiais e técnicas plásticas e que o mes de maio retomamos para celebrar a “Semana da Poesía”.


Sen lugar a dúbidas, esta actividade permitiu, dunha maneira amena, a consabida adquisición dun senfin de capacidades e habilidades propias da Educación Infantil, tales como progresar na evolución da nosa expresión plástica -ao debuxar e colorear as ilustracións de cada folla-, a lecto-escritura -no momento no que escribiamos en letra minúscula enlazada o texto do relato-, a nosa competencia en comunicación lingüística -cando liamos o conto para seguir co seu argumento-... ademais, resultou grato comprobar, como quen máis e quen menos durante estes 3 cursos foi gañando confianza e seguridade nas súas propias capacidades, como cada vez nos gusta máis realizar un traballo coidado e esteticamente organizado.
Como dato anecdótico, destacar como para moitos de nós, o feito de participar na elaboración do conto convertíase nun “premio” cada vez que o profe nos plantexaba un reto competencial e o superabamos con éxito, algo que contribúe a que cada día nos esixamos un pouquiño máis a nós mesmos e que tantas veces se nos esquece, verdade?...
Nesta ocasión, se cabe a actividade do conto cooperativo tivo un peso especialmente significativo, xa que durante este mes estamos traballando, a partir das actividades organizadas dentro do proxecto de investigación que estamos levando a cabo; a fantasía.
A lectura de contos na nosa aula suscita a participación nun amplo abano de actividades que nos permiten interiorizar o relato e clarificar o sucedido no inicio, nó e desenlace, tamén actividades de expresión plástica debuxando o noso personaxe favorito ou aquela secuencia que máis nos impactou, formulamos hipóteses para desenvolver a creatividade e imaxinación... e un senfin de actividades que contribúen ao noso desenvolvemento integral, convertindo as secuencias de aprendizaxe do noso proxecto “Esculpindo emocións!”, nun achegamento ao traballo das 8 competencias básicas establecidas pola UNESCO.
Velaí vai o conto cooperativo deste curso, velaí vai... “Medo, Tiruleca ten... meeedo!!”... Desexamos que vos guste!


“Na granxa de Pepe e Perla vivía a Galiña Tiruleca.
Tiruleca non era unha galiña máis, xa que era a única galiña que poñía ovos de chocolate.
Unha mañá cando Tiruleca ía poñerse a cantar, deuse conta que non lle saia o seu quiquiriquí. Que lle pasaba?...
O pony Lluvia e a vaca Marita explicáronlle que non podía cantar porque pola noite non durmira nada. Tiruleca non pegara ollo porque tiña medo que Catapún a levase para a súa granxa e non volvese ver aos seus amiguiños da granxa.
O pony Lluvia que era moi presumida, deixoulle o seu osiño favorito para que non tivese medo a Catapún.
A vaca Marita regaloulle un quitamedos con luces, pero Tiruleca seguía tendo medo e non podía durmir.
Entre todos atoparon a solución: o búho Rodolfo que vivía preto da granxa encargaríase de vixiar durante a noite.
Rodolfo contoulle a Tiruleca que Catapún non lle quería facer ningún mal, e que o único que quería era que Tiruleca coñecera ao galo Kiko que estaba namorado dela.
Aliviada, Tiruleca foi á granxa na que vivía o galo Kiko e cando o veu apareceron mil millóns de corazóns... Tiruleca estaba namorada!
E todos moi contentos comeron os ovos de chocolate de Tiruleca: estaban deliciooooosos!”
Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

4 comentarios:

Profe J.Ricardo dijo...

A un mes escaso de terminar el curso, de terminar una promoción, serán muchas las emociones y sentimientos que una vez más viviremos juntos. ¿Estáis preparados?...

Anónimo dijo...

os nenos/as si que están preparados, xa que áinda que vai ser un cambio considerables eles adáptanse a todo moi rápido
pero penso que aos pais vainos costar máis acostumarnos a outro mestre/a

Anónimo dijo...

Fascinantes e vertixinosos avances producidos nestes pícaros non??? pero que ben escriben!!! reflexo do maestro que teñen así como do traballo que desenvolven día a día....porque son moi traballadores!!!

Emocións, sentimentos...uff!!!a verdade é que da moita pena TODO..polo tanto, o mellor será vivir intensamente este último mes e seguir acumulando recordos..

Anónimo dijo...

Qué mágoa que remate esta bonita etapa para os nosos fillos, pero estamos contentos e satisfeitos con todo o vivido durante estes 3 anos tan importantes nas súas vidas.

Saúdos.