Bienvenido

CANTOS CONTOS CONTAS?...

viernes, 20 de mayo de 2011

Xenial! A sorpresa deste xoves foi xenial!... Como?, que aínda non sabedes quen nos veu visitar este xoves á aula?... Pois atentos…
O profe esta semana tiña un segredo, pero tratábase dun segredo especial xa que tiña a complicidade de Marta e de Adriana que, dende comezo de semana estaban enteradas da nova que mudaría o desenvolvemento da xornada do xoves.
Así, pola mañá, trala realización das rutinas de entrada e das tarefas da súper-encargada Zaida na asemblea matinal, levamos a cabo na aula a actividade do préstamo semanal de contos, xa que ademais de que a biblioteca durante estas dúas semanas estivo pechada, -outro días vos contamos porque-, a última hora teriamos a visita dun contacontos. Pero de quen se trataba?...
O certo é que tras formular distintas hipóteses que non acertaban coa persoa que se encargaría de lernos o conto, finalmente un dos nosos compañeiros, e tras ver as caras das cómplices do profe, axiña dixo: “pues claro, seguro que es el padre de Marta que viene como cuando teníamos 4 años a leernos un cuento”.
Siiiiiii
, que ilusión nos fixo esta nova! O pai de Marta, a partir do conto Paco Papán (Edit. OQO), preparou unha sesión de expresión rítmico-musical que resultou sensacional.
Este conto é de sobra coñecido por todos e todas nós, pero os elementos incorporados na narración converteron a sesión nalgo… colosal!
Lembrades que o curso pasado acompañou o conto de Los 3 cerditos dunha guitarra, non?... Pois desta vez, ademais da guitarra trouxo un novo instrumento musical.
Tratábase dun piano, un piano diferente que para que sone hai que poñelo suxeito ás costas e abrilo e pechalo dándolle a uns botóns e teclas ao tempo… ufff, complicadísimo! Era un acordeón, un instrumento que suscitou gran interese e curiosidade e pronto lle preguntamos para que servían todos eses botóns e teclas e como se facía para que soara.
O contacontos fíxoo requete-ben e boa proba disto foi a atención suscitada mentres contaba o conto; non perdimos detalle e a interacción e conexión foi absoluta.
Sen lugar a dúbidas, a guitarra e o acordeón converteron a sesión nun éxito rotundo, propiciando un ambiente de expectación que resultou tan estimulador para a escoita activa. Ademais, xuntos cantamos a canción do conto, ademais doutras coñecidas por todos e todas como a de “La Galiña Turuleca”, “Ondiñas veñen e van”…
Mil millóns de grazas, pasámolo en grande!!!... e senón, ollade estas fotografías e non perdades detalle das nosas caras…

Un saúdo e non esquezades que... o noso blog se alimentará dos vosos comentarios!

2 comentarios:

Profe J.Ricardo dijo...

No os podéis hacer una idea de la ilusión que les ha hecho a los niños la actividad del cuenta-cuentos en el aula. Así que si alguna familia más se anima y quiere convertirse en cuenta-cuentos por un día, no dudéis en avisar.

Anónimo dijo...

Quisiera dar las gracias al padre de Marta por haber compartido con nuestros hijos esos momentos tan especiales y divertidos. Me parece que todos los padres debemos tomar ejemplo e involucrarnos, dentro de nuestras posibilidades, en las actividades que se desarrollan en el colegio.
Gracias tambien para el profesor, por incentivar a las familias y hacerlas participes de estas entrañables imagenes.